Was er eerst enthousiasme over veel legplanken in de keuken en dan frustratie omdat er geen verwijderd konden worden. Lees, er kan in geen enkele kast een fles rechtstaan. Wie ontwerpt nu zoiets?

Wen ik stilaan aan de lichtknop die binnen in de kleinste kamertjes is i.p.v. aan de buitenkant vroeger.

Dat wennen geldt ook voor de badkamer die boven is. Mensen die zeggen dat dat onontbeerlijk is, lach ik vierkant uit. Ik spring nog altijd niet rechtstreeks vanuit mijn bed onder de douche. Ten eerste kan ik zover niet springen en ten tweede ben ik een kamerjas-ontbijt-koffie-douchemens.

Leer ik mijn oven gebruiken. Mijn schoonzusje heeft het geweten gisteren. Ik maakte m.a.w. al beter gebak.

Lopen de kippen niet in de ren die ik ervoor kocht. Nee, nee, die gebruiken de hele hof. Eigenlijk gebruik ik ze momenteel als slaafjes om de borders te ontkruiden. Strak plan hé. Al moet ik er wel bijnemen dat heel het terras ondertussen ook vol gesch*ten wordt. Die pretmadammen komen zich namelijk graag eens spiegelen in de terrasdeuren.

Spiegelen indeed! Die ramen werden zowaar vandaag gewassen. Ik zwijg even over het raam aan de straat waar nog altijd de lijmresten aanhangen van het bord van het immo-kantoor. Morgen misschien oplossen?

Ging ik al een aantal keren aan de slag met instrumenten die in de ‘bladjes’ staan met vaderdag. Gaten boren, pluggen inslaan, steunen aan de garagemuur hangen om diverse spullen aan op te hangen (de garage is erg smal, dus ik gebruik de ruimte ook in de hoogte). In huis geraakten op die manier twee handdoekhaken, een zeephouder, een kapstok en wat decoratie aan de muren. Als ik daarvoor allemaal op een man moet wachten…

Komt mijn mannetje eens vaker, nu we dichter bij mekaar wonen.

Vecht ik met de lamellen. Het huis kwam met lamellen bij, zelf zou ik dat nooit hangen. Kan iemand mij nu eens vertellen hoe dat gaat met die koordjes?

Staat een diepvriezer in de leefruimte. Kan tellen qua interieurstyling 😦

Vroeger een moestuin gehad hebben maakt dat ik die niet leeggegeten kreeg voor de verhuis. Het is geen zicht. Mettertijd moet de veel te grote ijskast vervangen worden door een koel/vries-combinatie met drie diepvriesschuiven onderaan. De diepvriezer wordt dan met graagte overgenomen door een neef.

Heeft het bureautje dat mijn vader eigenhandig maakte ook een plaats in de living gekregen. Gedaan met het kleinood weg te steken boven. Ik hing er zelfs nieuw deurbeslag aan.

Wil ik het liefst nu! mijn tuin inrichten. Een graspleintje met een border rond is niet wat ik tuin noem. Eigenlijk wil ik helemaal geen gras. Er is een groot terras dus voor de rest mag die tuin uit plantvakken gaan bestaan met snipperpaadjes tussen. En de witte muren eromheen mogen het liefst morgen al helemaal begroeid zijn met klimplanten.

Kraakt mijn bed. Het ondertussen bijna dertig jaar oud exemplaar heeft de verhuis precies niet zo erg goed verteerd. Er dringen zich wat verstevigingswerken op. Maar die moeten wachten. Binnenkort wordt er een splinternieuw bed geleverd, dat folieke mocht ik me toch wel permitteren na al die jaren. De versteviging zal maar bevestigd worden eens het bed naar de dochter haar kamer verhuist, want die slaapt momenteel enkel op een lattenbodem en matras als ze bij de mama logeert.

Is er een kattenluik in de deur van de inkom naar de leefruimte. De mensen die dit huis lieten bouwen hadden daar nood aan blijkbaar. Dat was dan waarschijnlijk voor een kat die graag beneden en boven woonde. Ofwel ging ze netjes naar het toilet in de inkom. Ooit moet die deur dus nog vervangen worden. Ik spaar voor een zwarte stalen deur met glas.

Ben ik nog altijd aan het ontspullen. Ze kennen mij hier ook al in de Kringwinkel. Het huis stond gewoon initieel te vol.

Voel ik me erg op mijn gemak. Ook al was alle bruggen achter mij verbranden een gok, het lijkt de juiste te zijn geweest. OEF!