C en ik, we zien mekaar niet vaak, maar als dat zo is dan weten we altijd waarover praten.
Ooit zagen we mekaar lange jaren niet meer, Facebook bracht daar tien jaar geleden verandering in.
De echtgenoot was toen recent gaan hemelvaren, en ik trachtte de verloren vriendenkring van jaren weer samen te stellen. C en ik hadden direct weer een click. We deelden iets wat we nooit hadden willen delen. Zij verloor haar man toen haar kinderen nog kleuters waren. Zelfde scenario als bij mij. Verkeersongeval. Gedaan.
We spraken af, babbelden uren, wisten direct wat een hele maatschappij niet weet na een begrafenis en sterkte wensen. Rouw is rauw, rouw duurt langer dan de week van de begrafenis en de maand nadien. Rouw is er ook nog als er niemand meer komt of vraagt hoe het gaat. En eenzaam – en dat heeft eigenlijk niets met alleen zijn te zien, dat ook. Velen willen het wel snappen maar als je het niet meemaakt kan je onmogelijk de grootte ervan inschatten. Rouw is met vlagen voor het leven.
Alleen je kinderen opvoeden. Zoek het maar uit. Met wie overleg je, wie geeft ongevraagd (zogezegd) goeie raad?
Het financiële plaatje van alleen vallen, nog zoiets…
Een tijd later vonden we allebei een nieuwe partner. Die van mij en ik deden dat rustig aan, C vloog erin met samenwonen, een huis kopen, precies of ze was al jaren genoeg verloren.
En waarom ook niet die stappen. Het zat overduidelijk goed. Tevreden samen, ook elk apart hun hobby’s. Ik ging op die manier al eens op naaiweekend met haar.
Voor de verhuis wou ik nog eens afspreken met haar, maar je kent dat wel, het kwam er niet meer van.
Gisteren kreeg ik bericht dat haar nieuwe partner overleed. Complicaties van griep. Een coma, weer een open einde zoals de eerste keer.
Ze moet er weer door, opnieuw die diepte.
Ik heb er zelf vannacht van wakker gelegen. Hoe moet het dan niet zijn voor haar?
Onderstaande quote van Eva Mouton had zeker voor haar gegolden:
VIEF 
Amai dit komt binnen! Hoe erg voor haar! Hoe overleef je zoiets, vraag ik me af. Hoe kan je iemand die zo’n ‘pech’ heeft, troosten?! Machteloos voel je je dan …
LikeGeliked door 1 persoon
Machteloos staan bij het verdriet van een vriendin. Eindeloos als de horizon waarachter zij niets meer verwacht. Het is niet eerlijk.
LikeGeliked door 1 persoon
O wat vreselijk! En zo oneerlijk. Ik snap dat je daarvan wakker ligt.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat vreselijk…. hoeveel kan een mens hebben….
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is hard en oneerlijk. Moeilijk om te bedenken wat jij voor haar kunt betekenen; ik hoop dat je iets voor haar kan doen. Sterkte alleszins; ook voor jou !
LikeGeliked door 1 persoon
Vreselijk… ik krijg er kou van en word er stil van.
LikeGeliked door 1 persoon
Vreselijk. Hier zijn geen woorden voor.
LikeGeliked door 1 persoon
Twee keer je partner verliezen … alsof één keer al niet genoeg is. Sommige mensen krijgen toch wel heel veel op hun bord.
LikeGeliked door 1 persoon
Vreselijk dit. Ik hoop dat je er voor haar kunt zijn als ze dat toe laat. Praten hoeft niet, er zijn of ergens mee helpen is goed.
LikeGeliked door 1 persoon
Vreselijk! Ik ga sebiet mijn man eens goed vastpakken…
LikeLike
Die reflex had ik ook. Niet letterlijk want LAT, maar nog meer niet vanzelfsprekend vinden dat hij in mijn leven is.
LikeLike
Heftig!! En als wel vaker, het leven is niet altijd even eerlijk! Dat vrienden als u een troost voor haar mogen zijn in wederom een zware tijd. Sterkte voor jullie alle twee.
LikeGeliked door 1 persoon
God in de hemel, denk ik. En dan: neen, er is geen god en geen hemel, wat mij betreft. Want een god in een hemel zou deze ellende niet kunnen verdragen. Geef je vriendin maar heel, heel veel warmte en liefde.
LikeGeliked door 1 persoon
Elk huisje heft zijn kruisje, maar het ene is van stro en het andere van lood.
Het leven komt te vaak unfair uit de hoek.
LikeGeliked door 1 persoon
Dit kwam onverwacht hard binnen, maar is tegelijk een alarmbel om niet alles zo maar voor lief/vanzelfsprekend te vinden. Zowel vriendschap als liefde zijn kostbaar. En eigenlijk zouden we zo een reden niet mogen nodig hebben om de mensen rondom ons eens goed vast te pakken, maar toch is dat ook mijn reflex. Veel sterkte voor jou en je vriendin.
LikeGeliked door 1 persoon
Dikke kus! Vreselijk voor haar …
LikeGeliked door 1 persoon
Die had ik niet zien aankomen, zo onbeschrijflijk erg…
LikeLike
Tijd heelt de wonden, zegt men. Ik denk dat dat slechts ten dele klopt, zoals je het ook aangeeft. Ik ken mensen die aan het verlies van een kind zelf ten onder zijn gegaan.
Ik ga niet zeggen dat ik begrijp of besef wat je hebt meegemaakt. Want ik heb dat niet moeten leven. Ik kan me best voorstellen dat dat af en toe een hel is.
LikeGeliked door 1 persoon
Shit zeg 2 keer….
LikeLike
Onvoorstelbaar 2 keer het leven is oneerlijk.
LikeLike
Pittig … dat is het minste wat je kan zeggen. Zie je haar nog? Geef haar dan een hele dikke knuffel van me!
LikeGeliked door 1 persoon