… als doekje voor het bloeden in de zorg.
Woonzorgcentra zijn overduidelijk achtergesteld gebied in deze Coronacrisis. Het ene al meer dan het andere.
De pijnpunten voor het personeel:
- Er zijn amper mondmaskers (de simpelste dan nog), jongste werkt al 14 dagen met hetzelfde.
- Beschermende kledij, idem dito.
- Verpleegkundigen moeten nu taken uitvoeren die anders in ziekenhuizen gedaan worden. Taken die bij sommigen 20 jaar geleden zijn omdat ze normaal niet tot hun pakket behoren. Doe jij maar eens iets wat je 20 jaar geleden leerde en sindsdien nooit meer deed, wetende dat je met mensen werkt dan nog.
- Bewoners testen op Covid19 staat nog maar in zijn begin.
- Zieke bewoners (vermoeden Covid19) moeten op de kamer blijven. Weet je hoeveel keer je dat moet uitleggen aan een dement persoon?
- Onderbemanning is zelfs in niet-pandemie-tijden al een probleem. Als al die bewoners dan nog eens moeten skypen met de familie, naar het gelijkvloers moeten gebracht worden om eens te wuiven naar hun dierbaren, … U snapt het plaatje allicht.
- Als er een bewoner positief getest is, dan moeten de mensen die diegene verzorgd hebben ook nog naar huis, kunnen ze huisgenoten besmetten. Diegenen die alleen wonen zoals de dochter hebben die zorg niet, maar zij kan geen gezinslid naar de supermarkt sturen, het wassalon, de apotheek,… ook al is ze potentieel overdrager van het virus.
- Op dochter haar werk werken ze aan huiselijke sfeer door niet met professionele schorten en broeken te werken, maar in hun eigen kledij. Die mogelijk besmette kledij gaat ook mee naar huis. Djeezes! Laat ze daar eens van overheidswege iets aan doen!!
- …
Waar ik eergisteren nog optimistisch was over hoe veerkrachtig mijn kind dat allemaal opnam, kwam er gisteren een breekpunt. Een mens zou voor minder.
Ze is echt doodsbang dat ze ondertussen drager zou kunnen zijn van het virus. Niet zozeer om zelf ziek te worden, maar om anderen te besmetten. Die anderen zijn dan niet alleen de bejaarden die ze verzorgt, nee, ze durft amper nog haar huis uit te gaan. Naar de supermarkt, om de was te doen (ik doe die normaal, kan je nagaan hoe ze zich nu moet behelpen zonder zoiets als een droogrek), of om gewoon te gaan wandelen. Dat laatste hield haar overeind de laatste weken.
Pure machteloosheid voel je daarbij als moeder.
Ik stel voor dat al diegenen die nu zo voor de zorg supporteren (schoon hoor, daar niet van), ook eens aan de zorg denken als ze in een stemhokje staan. Misschien moeten ze dan maar eens een ander bolletje kleuren dan dat van diegenen die er roofbouw op gepleegd hebben.
VIEF 
De manier waarop zorgverstrekkers moeten werken getuigt vaak van frustrerend amateurisme. Ik duim voor je dochter!
LikeLike
Merci, ze kan het gebruiken, net als jouw zoon allicht.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik denk dat de situatie in rusthuizen inderdaad angstvallig verborgen wordt gehouden. Ik word boos en opstandig van dergelijke praktijken.
LikeLike
Er is veel dat het nieuws niet haalt denk ik.
LikeLike
Erg, erg, erg. En ik vrees dat de hoop, dat het ooit beter wordt, ijdel zal blijken 😢
LikeLike
Ik weet niet of ik me daar zomaar bij neer kan leggen.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik duim voor je dochter en deel jouw bezorgdheid. Zorg om de zorg…
LikeLike
En ze zijn zo essentieel hé…
LikeGeliked door 1 persoon
De zorgsector was en is ondergewaardeerd en onderbetaald. Het is een dikke schande. Ik hoop dat de Dikkoppen der Macht dit eindelijk eens gaan inzien, vooral nu, na de welhaast onmenselijke inzet van het zorgpersoneel in deze ronduit gevaarlijke tijden.
LikeLike
Meer dan (als dat er al gaat zijn) een premietje zal het niet worden vrees ik.
LikeLike
Dat premietje zou er alleen maar komen ( misschien) voor verpleegkundigen in de ziekenhuizen. Niet voor die in de woonzorgcentra…😥
LikeLike
OMG! Jullie werken niet hard genoeg waarschijnlijk.
LikeLike
Heel lastig, dit. Ze moeten creatief zijn met twee keer niks. Ik denk aan jullie en wat dat stemhokje betreft .. Ik heb na de laatste Vlaamse regeringsvorming mijn keuze gemaakt.
LikeLike
Velen zijn dat alweer vergeten.
LikeLike
Wat sneu om dit te moeten lezen. Ik wens jou en je dochter sterkte in deze lastige en vooral vervelende situatie.
LikeLike
Dankjewel!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik zie het van dichtbij nu hoe het dweilen met de kraan open is in rusthuizen…. Het is schrijnend en voor de mensen ook. Wij mogen beperkt binnen omdat mijn grootmoeder palliatief is… En ook die extra zorg moeten ze dragen nu.
LikeLike
In deze tijden iemand nog bijna moeten afgeven is dubbel zo erg.
LikeLike
O, wat ben ik boos op de manier waarop met zorgverleners in de ouderensector wordt omgesprongen. Degoutant is het, een blogpost ligt te gisten maar héél veel zal dat niet uithalen vermoed ik. Goed dat artsen en verpleegkundigen in ziekenhuizen het benodigde materiaal krijgen, maar iemand moet me toch eens uitleggen waarom zorgverleners in WZC daarin a achtergesteld worden. Woedend
LikeLike
Alsof diegenen die daar wonen niet genoeg bijgedragen hebben aan onze sociale zekerheid om goed verzorgd te mogen worden…
LikeLike
Precies..
LikeLike
Zo pijnlijk om te lezen, ik weet niet wat ik moet zeggen maar ik wil iets zeggen… zucht.
Dat gevoel niks te kunnen doen… is er iets ellendiger? Hoewel je toch veel doet door te luisteren hoor.
Veel sterkte.
Mijn stem gaat sowieso NIET naar degenen die de afbraak van onze gezondheidszorg (en allerlei andere openbare sectoren) propageren. Ze kunnen de aller-, aller-, allerhoogste boom in. En dan mogen ze eruit donderen. Godverdomme.
LikeLike
Voilà !
LikeGeliked door 1 persoon
Zo blij dat jij dit ook eens aanhaalt. Volgens mijn vader zijn wij, de gezondheidszorg, de profiteurs van deze crisis. Voor ons moet niet geapplaudisseerd worden volgens hem want wij hebben tenminste nog werk. De echte helden zijn diegenen die nu thuis zitten door werkloosheid. Dat moest ik horen toen ik na een serie nachtshiften, hen opbelde om hen een hart onder de riem te steken. Kieken dat ik ben…😥
LikeLike
Besef dat er andere mensen zijn die wat jij (en de dochter van Vief) doen wel naar waarde appreciëren, en die daar echt bewondering voor hebben.
LikeLike
Geen woorden voor!
LikeLike
Maar Hilde toch, dat meen je toch niet?
En jij offert jezelf nog op voor die mens. Hoeveel pijn kan een dochter aangedaan worden zeg!
Mijn bewondering voor jou en alle collega’s is torenhoog! Dikke kus jong.
LikeGeliked door 1 persoon
Wanneer ik de voorbije dagen de verhalen las uit Frankrijk, Spanje en Italië, waar dokters ongeveer dagelijks mensen medische hulp moeten ontzeggen wegens onvoldoende capaciteit om hen te behandelen, dan vroeg ik me af wat dat – psychologisch – met die mensen doet.
Wanneer ik het verhaal van je dochter lees, stel ik mezelf dezelfde vraag. ’t Moet vreselijk om dat vanop afstand te moeten meemaken. Ik hoop dat deze hel snel achter ons ligt.
LikeLike
Dat is het, een hel. Voor de ene al wat brandender heet dan voor de andere. Ik hoop mee.
LikeLike
Heel veel sterkte voor jou en je dochter en iedereen in de gezondheidszorg. Wat zouden we zijn zonder hen?
LikeLike
Niets, helemaal niets.
LikeLike
Schofterig, hoe mensen nu moeten werken en vooral in de rusthuizen; we zien het van nabij.
Ik heb er echt geen ander woord voor …….
Vief: achter de naaimachine en maskertjes voor haar naaien ? Natuurlijk zijn die niet echt geschikt maar elke dag een proper exemplaar lijkt me dan nog beter dan de hele week met zo’n chirurgisch masker wat eigenlijk ook al geen zin heeft. (alleen voor besmetting naar de patiënt toe)
LikeLike