51 min 1 dag

Nog één dag en mijn vijftigste jaar is alweer voorbij.

Ik startte dat jaar met een feest waar ik nu nog altijd kan op teren. Compleet met een verkleedpartijtje (de seventies trouwjurk van mijn zus) voor een openingsdans met mijn wederhelft en een solo op ‘don’t stop me now’ van Queen. Queen op mijn bal die ik was 🙂

screenshot_20200802-172344

De zorgeloosheid van toen lijkt een ver verleden en ik zie die nog niet direct terugkeren als ik rond me heen kijk.

Don’t stop me now is ook het credo van vele onnozelaars die denken dat de pandemie wel vanzelf voorbij zal gaan.

En toch steek ik vandaag nog even mijn kop in het zand en ga ik nog wat beelden herbekijken van mijn verjaardag.

Ik heb trouwens besloten van voor altijd 50 te blijven. 51 wat voor nietszeggend cijfer is dat nu niet?

 

 

 

43 reacties

  1. Je bent nog een jonge vijftiger. Mijn rit op tram 5 zit er ver op… het probleem is dat hij véél te snel gaat… en steeds maar sneller…
    Welja, ik bleef ook 50, laat het ons daar maar op houden.
    Van dat zwierend kleed word ik meteen vrolijk (en jong)!

    Like

  2. Gelukkig kan je op de herinneringen teren, het was precies een zalig feestje! Alvast proficiat met je 2e keer 50 worden :-). Ik heb dat lang gedaan met 25 worden, maar 10 jaar later kan ik dat toch niet meer volhouden, haha.

    Like

Plaats een reactie