Vief

No milk today

Tien jaar later zijn hij en ik nog altijd wij. Het verwondert me soms wel, want wij zijn heel erg verschillend. Ik foeter wel eens een keer teveel op hem daardoor. Hij, den braven, laat me doen.

Dat schreef ik op 20 november nog naar aanleiding van het feit dat we 10 jaar samen waren.

Ondertussen zijn hij en ik niet meer wij, en dat hakt er op z’n zachtst gezegd nogal in. Een zware discussie twee weken geleden zorgde daarvoor. Hij vertrok hier en er volgde een week van ongeveer radiostilte. Tot ik de wakker liggende nachten beu was.

Ik vroeg en kreeg dan vorige week een koffiedate bij hem thuis, en daar klaarden we e.e.a. uit.

Hij is geen prater en hem dan eigenlijk bijna voor het eerst over zijn gevoelens horen praten was hartverscheurend.

Dat we op vriendschappelijke wijze verder gingen zei hij. We kunnen nog samen reizen, als ik of de kinderen hem nodig hebben voor een klusje, heb ik dat maar te vragen.

En dan geen kus op de mond toen ik weer naar huis vertrok. Ik kroop gewoon jankend de trein op naar huis.

Toen ik de dag nadien nog een heel lief bericht kreeg van zijn zus waarin zij vertelde dat ze het al langer zag dat hij niet gelukkig was, brak ik helemaal in gruzelementen. Gisteren en vandaag ook nog een paar keer toen ik kerstkaarten aan het schrijven was waar zijn naam niet meer op staat.

Dan maar onder ogen zien zeker hoe het staat met ons? En ook weten dat mijn scherpe tong ongetwijfeld de meeste wonden heeft geslagen. De schrik om nog een keer in een slachtofferrelatie te belanden heeft mij vaak heel hard gemaakt.

Doe daar dan nog een vaak botsende visie bij op mens en maatschappij en het plaatje is compleet.

En toch is dit doodzonde. Want wij waren ondanks alle tegenstellingen wel een goed span. En die ‘waren’ klopt helemaal niet in mijn hoofd.

Misschien moeten we allebei weer gaan daten. Heel snel. Met mekaar.

Want dit kan het toch niet geweest zijn?

35 reacties

  5. Maar kind toch. Ge méént het niet 😦 Ik zit hier verdorie mee te janken met jou. Ik had jou zo veel meer gegund dan dat. Wat moet dat hard aankomen. Ik geef je een warmte, virtuele knuffels. Ik hoop dat één van jouw dochters je knuffelcontact is zodat je toch eens een echte knuffel in ontvangst kan nemen.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  8. Ik sla hier lijkbleek uit. De gedachte ‘dat kàn toch niet?’ spookt door mijn hoofd. Dat kàn wel, echter. Het is stil waar het nooit waait, ook hier durven al eens potten rondvliegen.
    Jullie hebben zoveel samen meegemaakt. Hopelijk keert het tij. Ik duim voor jou/jullie!

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  11. Oh Vief zó erg! Ik was ook geschrokken van je instagrampost en hoopte dat het niet zo definitief was. En net nu, nu we allemaal eenzaam moeten zijn. Ik heb gisteren nog over jou verteld tegen de echtgenoot. We passeerden op onze wandeling een b&b. Dan kan je hier de volgende ochtend met haar komen ontbijten, zei hij.
    Hopelijk verandert Bruno nog van gedacht. Misschien relatietherapie? Alleen staan de meeste mannen daar niet voor te springen hè 😥

    Like

    Beantwoorden

  13. Ben je niet wat streng voor jezelf? Hoe ik Bruno ken via jouw blog heb ik altijd de indruk gehad dat hij diep van binnen een verstokte vrijgezel is. Toevallig belandde hij in een relatie met een vrouw met twee kinderen. Hij heeft dat 10 jaar volgehouden, dus die vrouw was duidelijk de moeite waard. In de loop der jaren heeft hij haar geleerd dat ze van zichzelf mag houden om wie ze is. Misschien is zijn taak volbracht…

    Geliked door 6 people

    Beantwoorden

  18. Lieverd, ik stuur je vanaf hier een dikke kus.
    Vind het vreselijk voor je.
    Wees niet te hard voor jezelf, waar 2 vechten…
    Volgend jaar doen we dan EINDELIJK die koffie eens irl.
    Kan ik je die knuffel in het echt geven…
    xx

    Like

    Beantwoorden

  19. Moh, Vief, zo ongelooflijk seg… En dat in deze tijden, waar iedereen een beetje van zijn melk is. Dan zo’n beslissing nemen is misschien niet geheel naar de “echte” waarheid van ‘je niet zo goed voelen’. Zo gek …
    Maar ik lees ook de commentaar van hierboven: zijn taak is misschien volbracht en een nieuwe rol misschien niet meteen gevonden. Blijf schrijven, Vief, we lezen en leven mee… .

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  22. Ook al ken ik je nog niet zo lang, hier schrok ik van. Hij was in je schrijven een vaste waarde, meer dan de moeite waard, en omgekeerd zal het ook wel zo zijn geweest.
    Een relatie is en blijft een wankel gegeven, overaltijd.
    Maar ik lees dat hij je heel heeft gemaakt na een moeilijke periode, hopelijk vinden jullie nu de kracht om hier samen uit te geraken, dat wens ik jullie allebei toe, want tien jaar is niet niets om zomaar onder de mat te vegen.

    Like

    Beantwoorden

  24. oh god Vief, dat had ik nu niet verwacht te moeten lezen. Ik ken jullie helemaal niet maar fuck zeg :(… Kon ik je nu maar een knuffel komen geven.
    Het spijt me dat het zo abrupt voor jou was…neem de tijd om het een plaatsje te nemen. Dat zal met vallen en opstaan en vloeken gebeuren.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Plaats een reactie