… van de week

Ecologische daad

Ik bestelde dahlia’s bij Natural Bulbs. Ja ik weet dat die geheel niet-ecologisch vanuit Nederland vervoerd worden, maar de komende jaren gaan de bijen/insecten in mijn tuin alvast geen vergiftiging oplopen.

screenshot_20210408-083102-collage

Man, man, man, miserie, miserie, miserie

Jongste kocht op 30/07/2019 een Revolt-R step bij Decathlon. Ze had daar een schone €550 voor over. Op die minder dan twee jaar is het ding al tweemaal hersteld door braak. De laatste herstelling dateert van november vorig jaar, toen viel het voorwiel er doodleuk helemaal uit (dus niet doorgesleten aan het midden van het wiel, maar wiel met pin en al uit het frame) toen ze de step een stoep ophief. De step is ook al tweemaal terug geroepen wegens een algemene fout die hersteld diende te worden. Belde ze me donderdag toch wel weer niet op zeker met de boodschap dat het wiel er weer uit was. Brol is het! Tot de vierde macht! Schandalig dat zo’n dingen verkocht worden. Ik zwijg dan ook maar over hoe gevaarlijk ik zo’n vervoermiddel ook wel niet vind.

Blunder

Taart beginnen bakken terwijl ik net mijn tanden gepoetst had. A ja, want pottenlikkers en kloppers aflikken met pepermuntsmaak in de mond, dat gaat toch niet hé. 🙂 Zo jammer!

Woord

Nonnebill’n: je weet wel, die roze-witte zachte snoep, of ben ik de enige die dat zo noemt? Bij de vrijwillige job keken ze alleszins vreemd op toen ik vroeg waar de nonnebill’n op het scherm van de kassa stonden. De eerwaarde zuster die in de nabijheid zat keek ook even op toen ik het woord liet vallen. Enfin, ze kennen dat dus niet in Kortrijk en in de kassa heet dat ‘Spekken’, en dat blijkt ook de Nederlandse naam te zijn, terwijl dat woord in mijn dialect dan weer de verzamelnaam is voor alle snoep.

Niet dat ik niet raar keek toen ze het bij mijn eerste shift over ‘kaffie mee skuum’ hadden. Espresso dus.

Uitspraak

“We gaan den Brusseleir bij Kortrijk leggen” zei de Brusselesse onder de dochters. Wij lezen onze stadsmagazines dus echt nog, en die van mij vind ik vaak nog interessant ook.

img_20210409_202415

Boek

Diezelfde Brusselesse stuurde me eerder in de week een bericht dat er een boek zou geleverd worden bij mij (pakjes leveren op haar appartement is vragen om miserie). De boodschap erbij was dat ze die toch niet kon laten bestellen door de studiedienst van het werk 🙂

img_20210410_180239

Dat boek leest als een trein trouwens. En neen, het gaat niet alleen over seks en ook niet over donkerrood communisme. Ik citeer een stukje uit het voorwoord van Bieke Purnelle de directrice van RoSa:

Dit boek verheerlijkt geen totalitaire staat die ons oplegt hoe we moeten leven en is allerminst blind voor de mankementen en de fouten van het verleden. Het moet gelezen worden als een overtuigend pleidooi voor een overheid die mensenlevens en in het bijzonder vrouwenlevens niet ziet als een boekhoudkundige rekensom, maar als een geheel van rollen en behoeften die elkaar overlappen, aanvullen en versterken. De strijd voor economische rechtvaardigheid kan niet zonder de strijd voor gelijkwaardigheid.

Voor iemand die werkt voor de commissie gelijke kansen dus wel het lezen waard.

De kinderen brengen hier trouwens allebei boeken binnen over hun vakgebied en de mama leest graag mee. Onderstaand boek was ook in geen tijd uit:

img_20210313_111935

Dier

Deze mandarijneend die gewillig poseerde toen we op Pasen gingen wandelen in het Zoniënwoud. Wat een schoonheid!

img_20210404_154512-2

Beweging

Wat baantjes gaan trekken in het zwembad vrijdag. Oudste had wat moeite om me daarvoor te motiveren -voor mij is zwemmen een zomeractiviteit – maar ik was achteraf toch blij dat ik meeging. Zo gaan zwemmen met een tijdsslot vind ik trouwens echt wel de max. We hadden de breedte van drie banen voor ons alleen kort na de middag. Toch iets positiefs aan die pandemie.

30 reacties

  1. Dat wit-roze snoep wordt in onze regio ook ‘Nonnenbillen’ genoemd. (Klinkt hier als volgt: nunnebil’n) De Nederlandse variant kan overigens geheel en al aan mijn derrière roesten; dit is Vlaanderen. En spekken, dat zijn snoepen, inderdaad.
    Dergelijke mandarijneendjes hield ik vroeger in de tuin. Nee, ze liepen niet los doch zaten in een omheind stukje mét vijver. Schattige schoonheid troef!
    Die steppassie van velen snap ik niet. Het schijnt me zeer kinderachtig (en gevaarlijk) toe je alzo te willen
    verplaatsen.

    Like

    • Ik snap die passie ook niet, dochter vindt dat ding te gek als het dienst doet. Elk zijn goesting zeker? Mij stoort vooral de niet-duurzaamheid van die dingen. Vele steden (deelsteps) zijn ervan vergeven. Dat wordt overal neergepoot, je ziet veel kapotte exemplaren, …

      Like

  2. Ik noem het gewoon roosenwit. En ben er zot van. Hebben nonnen een roze en witte bil??
    Spekken zijn inderdaad alle snoepjes.

    Verplant wekt mijn interesse. En bio bloembollen planten ook.

    Like

  3. Hier ook nonnebillen en spekken voor alle snoep maar ook voor de typische Gentse Katrienespekken (die je nu misschien nergens meer kan vinden want ik denk dat ze het recept voor die snoepjes meegenomen heeft in haar graf).
    Bij kafféé mee skuum dacht ik eerst aan cappuccino eigenlijk, maar ja, ook op espresso ligt wel een klein laagje

    Like

  4. eeeek eten na tandenpoetsen, da’s inderdaad ongelooflijk vies soms

    ja die roze lappen zou ik ook wel onder spekken verstaan, net zoals het eveneens algemenere verzamelnaam is (die ik wel niet gebruik, voor mij zijn het snoepen)

    Like

  5. Oh, ik bestelde afgelopen week ook Dahlia’s bij een bioboerderij hier in de buurt. Woensdag haal ik ze af, ik ben nu al benieuwd naar hoe het eruit gaat zien in de zomer!

    Like

  6. Als ik (ooit nog eens) bij mijn vader binnen mag dan lees ik dat K-stadsmagazine. En kun je de essentie van het seks-socialisme boek in een (s)executive summary brengen? En wat beleven de mannen dan nog?

    Like

    • De lagere dahlia’s ga ik in pot kweken. Er gaan er maar twee soorten de volle grond in en die kweek ik eerst binnen op. En dan zet ik wegwijzers voor de slakken 😄.
      Ik moest aan jou denken bij dat boek. Ik denk dat je veel herkenning zou vinden erin. Dochter gaat het eerst zelf lezen en doorgeven aan de collega’s. Als die ronde gedaan is laat ik iets weten.
      Zonder de ondertitel gelezen te hebben dacht ze in de boekenwinkel trouwens eerst dat het een tuinboek was.

      Like

  7. Hier in het Leuvense heten jullie nonnebill’n ‘maskesvliejes’, meisjesvlees dus. Niet bepaald appetijtelijker dan de billen van een non, maar het ligt wel in dezelfde lijn 😂

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie