Al een eeuwigheid wil ik eens iets doen met oude foto’s. Groot is mijn persoonlijk archief niet, en datzelfde archief is niet ouder dan ikzelf als ik de huwelijksfoto en deze foto van mijn ouders buiten beschouwing laat.
Laat ik dan maar beginnen met ‘klein Rosetje’, de bijnaam die ik jaren gedragen heb omdat ik zo sprekend op mijn moeder lijk.
We zijn begin augustus 1969. De eerste mens had een aantal dagen daarvoor een stap op de maan gezet, ik vond de aarde een goeie plek om geboren te worden.
Bij ons thuis had iedereen een ‘doopalbum’. Foto’s gemaakt door een professioneel fotograaf, die er in mijn ogen niet erg veel van bakte als ik de kadrering van zijn foto’s bekijk. Sommige personen vielen ook bijna of helemaal naast de foto.
De eerste foto: mijn moeder, vader erboven, meter Monique (zus van moeder), peter Robert (broer van vader)
Foto twee had het hele gezin kunnen zijn mocht mijn jongste zus er niet afgevallen zijn. Foto drie maakt dat laatste goed. De leeftijden van de zussen en broer waren toen tien, zeven, vijf en twee jaar. Nog een broer maakte het gezin zeven jaar later compleet.
Foto vier: Een verpleegster (ik werd drie dagen na mijn geboorte gedoopt in de kraamkliniek) hield mij gedurende heel de doopceremonie vast, blijkbaar mochten moeders/vaders dat toen niet zelf. En ik word bij één of andere heilige die ook al niet helemaal op de foto mocht getoond. Mijn humeur in acht nemend zou het Heilige Rita mogen geweest zijn, al was het allicht een Lievevrouwbeeld.
Bij het album zat ook mijn geboortekaartje en het boekje van ‘de weeg’. Dat laatste leert mij o.a. dat ik bij de geboorte 3500g woog, de nodige vaccinaties kreeg en twee jaar later iedereen onder tafel babbelde 🙂
VIEF 
Prachtige herinneringen!
Op mijn doopfoto’s (°1958) had een non van de kraamkliniek me vast. Blijkbaar moesten de pas bevallen moeders toen het bed houden…
(en je lijkt inderdaad ferm op je moeder!)
LikeLike
Er waren al iets minder nonnen toen ik geboren werd. Ik herinner me nog wel dat mijn moeder zei dat ze enorm veel schrik had van één exemplaar die vroedvrouw was. Als die van dienst was zou ze bij manier van spreken haar kind wel binnen houden.
LikeGeliked door 1 persoon
Haha, ik ben ook gedoopt in de kraamkliniek, maar mijn moeder mocht mij wel zelf vasthouden, misschien waren ze in het UZ al wat progressiever 😉
Leuk geboortekaartje en dat roze boekje van de ‘weeg’ ligt hier ook nog in de kast.
En blijkbaar lijk ik ook hard op mijn moeder (maar dan vooral als volwassene)
LikeLike
Progressiever misschien, maar jij bent ook een halve generatie later geboren hé. Ik denk dat mijn vader alleen bij zijn jongste aanwezig was in de verloskamer. Want vaders mochten daar vroeger niet zijn.
Mooi dat jijzelf letterlijk het beeld van je mama bewaart!
LikeLike
Dat geboortekaartje is zo super. Dat van mij trekt er zelfs op. Zo heerlijk retro nu 😉.
Mooie herinneringen, hoewel die er voor jou als bavy niet echt is.
LikeLike
Veel van de geboortekaartjes in die tijd waren tekeningen van Anton Pieck en vaak in deze stijl.
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn moeder hield mij vast, hoor. We schrijven 1967.
En in die tijd kreeg jij reeds al je vaccinaties? Jawadde, ik heb onlangs nog maar mijn derde prik gekregen! 😀
LikeLike
Altijd al een rappe geweest ik. Straks ben ik nog oud vóór mijn tijd 😏
LikeGeliked door 1 persoon
Je lijkt inderdaad erg op je mama, wauw! Die verpleegster, ben je zeker dat die je maar gewoon vasthield? Volgens mij was die de was aan het uitslaan en zat jij daar nog ergens tussen. Vandaar je humeur vaneigenst!
LikeGeliked door 1 persoon
Dat ik daar niet opgekomen ben 🙃
LikeLike
Ik ben ook in ‘het moederhuis’, zoals de kraamkliniek toen heette, gedoopt maar wie mij vasthield??
En jouw mooi roze boekje van het Kinderheil is bij mij een vies bruinig exemplaar. Bij mijn man trouwens ook. We schrijven 1954.
Mijn geboortekaartje (dat ik nu even niet vind) was eentje van Anton Pieck.
LikeLike
Als ik me niet vergis zitten zijn er Pieck kaartjes bij de broers/zussen.
LikeGeliked door 1 persoon
Heel leuk. Ik wil ook eens zoiets doen op mijn blog. Je hebt me geïnspireerd. Maar ik heb sowieso nog veel werk met foto’s te doen want ik lig nog heel veel achter. Het verhaal van de foto’s is echter heel belangrijk want dat weten mijn eigen kinderen ook niet bijvoorbeeld.
LikeLike
We gaan nooit alle verhalen kunnen vertellen aan de volgende generatie, maar stukjes kunnen al een beeld schetsen van het geheel.
LikeLike
Zelf ben ik niet gedoopt maar mijn ex-schoonmoeder vertelde mij dat ze bij de doop van haar drie kinderen niet aanwezig was…..In Ndl. bevielen vrouwen thuis en vond de doop z.s.m. plaats in de kerk. De moeders moesten in bed blijven en snelheid was geboden; het kindje mocht maar eens zondig worden. 😦
Bizar !
LikeGeliked door 1 persoon
Als het kindje stierf voordat het gedoopt was, dan was het geen kind van God. En God zou degene zijn die altijd voor je zorgt. Daarom dat een boreling zo snel mogelijk gedoopt werd.
Dat is tenminste wat ik vroeger geleerd heb.
LikeLike
Mijn jongste, eind november geboren, is pas op 30 april gedoopt. Mijn moeder was daar niet blij mee want inderdaad mocht er met dat kind iets misgegaan zijn kon ze niet hemelvaren. Wat een indoctrine hebben die mensen toch geslikt vroeger. Er is toch niets onschuldiger dan een baby? Wat kan zo’n kind misdaan hebben?
LikeLike
Dat klopt. Mijn moeder heeft bijna haar hele leven geleden onder de indoctrinatie van de katholieke kerk. Zonde, hemel, hel, …
LikeLike
😡
LikeLike
Zo lief en mooi. Jullie lijken erg op elkaar. Ik ben ook in de kraamkliniek geboren en gedoopt. Dat ging toen zo… In Veilige Have in Aalter!
En zo’n boekje heb ik ook. Dat moet ik ook nog eens opsnorren.
Heel fijn dat er zoveel herkenbaarheid is. Daar kan ik van genieten. Het tijdsbeeld van toen hé.
LikeLike
Ik wist niet dat ‘Veilige Have’ ooit een kraamkliniek was. Ik ben in Eeklo geboren in wat nu een WZC is rechtover waar de oude kliniek stond.
LikeGeliked door 1 persoon
Op dezelfde plek als jou is ook mijn dochter geboren!
LikeLike
Leuk zo’n foto’s terugzien. Ik ben zelf bij ons thuis in de living gedoopt. Moet eens vragen hoe dat zat …
LikeLike
Dat kan geen officieel doopsel geweest zijn denk ik dan buiten de kerk.
LikeLike
Heel mooi en fijn om te zien en lezen. Ik zou dat ook eens moeten doen… 🙂 Ik ben ook gedoopt in het ‘moederhuis’, in 1983 was dat. Mijn mama hield me toen zelf vast. 😉
LikeLike
Mijn jongste broer, van 1976, is in onze parochiekerk gedoopt. In diezelfde periode deed ik mijn eerste communie en een zus haar plechtige communie. De pastoor van dienst zei dat er nog een huwelijk aan ontbrak.
LikeGeliked door 1 persoon
Leuk zo’n foto’s. En dat boekje: fantastisch. Ik heb voor mijn meiden ook hun groeiboekje van het consultatiebureau bewaard. Zelf heb ik dat helaas niet.
LikeLike
Heerlijk!
LikeGeliked door 1 persoon
Schoon schoon schoon! De geboortekaartjes van toen, ik vind die echt zooo schattig.
LikeLike
oh je bent in hetzelfde jaar geboren als mijn zus. Zij werd ook in de kraamkliniek gedoopt.
LikeLike