Vrijdag 1 april: benieuwd met wat ze ons vandaag zouden foppen…
We fietsen weer na een dagje citytrippen. Die combi bevalt heel erg. Na Murcia zitten we al snel weer op ‘den buiten’. Veel dorpen passeren we niet, maar voor dit kerkje stoppen we toch wel eens:
Niet zo gek ver daarvandaan rijden we plots op een rond punt de snelweg op. Geen borden die ons dat verbieden, geen auto’s die beginnen toeteren. Bruno zegt dat we daar mogen fietsen, ik zeg van niet en we nemen toch maar veiligheidshalve de eerste afrit. Ik heb het net eens opgezocht. Bruno had gelijk. Je hebt het verschil tussen autovías en autopistas. Wij reden op een autovía en daarop mag je fietsen als je ouder dan 14 jaar bent en een helm draagt. Je moet uiteraard uiterst rechts rijden en auto’s moeten anderhalve meter afstand houden als ze een fietser inhalen.
Direct de afrit nemen bracht ons wel voor ongeveer de rest van de dag op Vias Verdes: oude spoorwegen die omgevormd zijn tot fiets/wandelpaden. We fietsten dus in alle rust (soms wel eens dicht tegen de snelweg) op vrij goede paden. Het is een streek waar bijna niemand (meer) woont, tenzij we die twee gigantische vakantiedorpen meetellen die we passeerden. Eén volledig wit, het tweede een mengeling van vooral geel en een beetje wit dat er zo nep uitziet als iets. Compleet met aangelegde rambla met nagemaakte Romeinse standbeelden. Op de brievenbussen staan vooral Engelse familienamen. Het gele dorp paste wel bij de bermen van de dag, want hoeveel moois stond daar niet in?


De landschappen blijven formidabel, de wolkenformaties doen in vol ornaat mee. Soms eens dreigend, dan weer wit.
Na een tijdje op de Via Verde denken we van twee mooi rode bergen te zien. Ons wegdek is ook plots van beton, en we zien bij het naderen wel wat bedrijvigheid bij de bergen. Blijkt dat wij naar twee artificiële bergen keken waar gewoon binnenin (huishoudelijk) afval zit.
Nog een beetje verder passeren we een boerderij waar een hele kudde schapen in hun uitwerpselen lopen. De wol zal, indien die nog moet gebruikt worden, een serieus schuimbadje nodig hebben.
Beschaving heet dan dan zeker? Die twee dingen zetten voor mij een domper op de dag.
Op het einde van de rit rijden we langs veel groentenserres, en ook vaak door slijk. Ik slaag er weer niet in om de voeten droog te houden en mijn schoenen zitten helemaal onder de modder klei, tijdens de dag enkel de zool, later ook de bovenkant. We slapen die nacht in een hostel (splinternieuw, super proper, ruime kamer/badkamer) en in de kelder daarvan vind ik gelukkig wat poetsgerief, want met die kilo’s klei aan mijn fiets blijf ik niet rondrijden.
Eindpunt van de dag is Puerto de Mazaron, een, voor de tijd van het jaar, nog ingeslapen kuststadje met visserij en jachthaven. Ik eet er die avond buiten op het terras mijn aprilvisje.
Fietskilometers: 79.25
Oh dat kerkje, zó schattig! Ik hou ook niet van nepdorpen. En al zeker niet van afval of van schapen die in hun eigen uitwerpselen moeten lopen.
Ik vind jullie fietskilometers indrukwekkend!
LikeLike
Ik ook hoor. Zo niet mijn ding om sportief te gaan doen 🙂
LikeLike
Zegt zij die het wel dééd!
LikeLike
Voordeel van die oude spoorlijnen als fietspaden is dat ze heel geleidelijk stijgen en dalen.
Wat een ontdekkingsreis ook voor negatieve/lastige dingen.
LikeLike
Dat klopt van die hoogteverschillen. Het was een gemakkelijke fietsdag, behalve op het einde door de modder, want ik ben een angsthaas die bang is om daarin te vallen en dan stap ik er maar door.
LikeGeliked door 1 persoon
Mij zou je (gesteld dat ik nog kon fietsen) ook met geen stokken op die autostrade hebben gekregen. Zou je daar trouwens al het moois hebben gezien dat je dag kleurde?
LikeLike
Nee, natuurlijk niet. Hoe stom is het ook dat er fietsnavigatie is die een mens dan op zo’n grote wegen doet rijden?
LikeGeliked door 2 people
Op de autovía fietsen is in Spanje heel normaal hoor. De automobilisten houden er ook goed rekening mee. Je hebt waarschijnlijk ook wel de borden gezien aan de kant van de weg met de anderhalve meter regel. Al had ik ook liever dat mijn man met zijn koersfiets de grote wegen vermeed, maar soms kan het niet anders.
LikeLike
Fietsen op een autostrade lijkt me akelig, terwijl de auto’s je voorbij zoeven. Hopelijk toch op apart fietspad?
En bij fietsen door modder ben ik bang om uit te schuiven.
Heel leuk om dit te lezen, maar het nadoen zou me nooit lukken.
LikeLike
Fietspad, nee hoor, we fietsten dan gewoon op de pechstrook die maar half zo breed was als bij ons. De auto’s houden in Spanje wel op alle wegen voldoende afstand van een fietser, dat valt écht op!
Ik ben er zeker van mocht ik gefietst hebben in die modder, dat ik helemaal onder de modder zou gezeten hebben. En het is niet dat we onze broodnodige jassen snel eens konden wassen en weer droogkrijgen hé. Dan maar de veilige keuze voor de schoenen te bevuilen en een stuk te wandelen.
LikeLike
Ik zie vooral dat het niet meer regent en zit mee op het terras een visje te eten, dat is vakantie… toch?
LikeLike
Heb je je ook zo geërgerd aan die dronken Brit die daar constant zat te f*cken? 🙂 Zelden iemand zo lomp weten praten en zo horen vloeken!
LikeLike
Ik weet dat ik het misschien niet hardop mag zeggen, maar ik hou niet zo van Britse toeristen… 😱
LikeGeliked door 2 people
Al die kilometers jong. Ik zou vloeken op mijn wederhelft. Jullie autosnelweg leek me net iets beter dan de route nationale slash halve snelweg waar we eens op belandden van Trèbes naar Carcassonne. Bang geweest, héél luid gevloekt, ook zo snel mogelijk gereden om er weer af te zijn. Want de Fransen letten niet bepaald op fietsers!
LikeLike
Dat is inderdaad een heel verschil met de Spanjaarden, die geven fietsers alle ruimte. Behalve die ene keer dat we op een groot rondpunt bijna omver gereden werden. En ik die dacht dat je altijd voorrang hebt op een rondpunt…
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een heerlijke reisverslagen (ik maak een inhaalslag… ), ik geniet mee, van alle mooie uitzichten, lekkere visjes, fijne logeerplekjes en het echte vakantiegevoel. En intussen neem ik nog maar weer een keer mijn petje af hoor. Ik doe het jullie niet na
LikeLike