Maandag 4 april: De weerberichten waren duidelijk, het zou weer gaan regenen. Understatement, want tijdens ons ontbijt valt de regen met bakken uit de lucht en het waait ook nog hard.
Blijven is geen optie, dat zou dan een dag op een hotelkamer betekenen, en we hebben ondertussen alweer een niet te annuleren boeking voor de avond in Almería.
De rit daarnaartoe is niet zo ver, maar we zitten dus met dat weer hé. Als we uit de parkeergarage rijden roept een medewerker ons “que no te muere” na, wat zoveel wil zeggen als ‘verongeluk niet’. Die zin blijft heel de rit door mijn hoofd spoken.
We starten wel met wind in de rug, wat het begin van de rit niet al te moeilijk maakt. Mooie vergezichten aan de kust zijn ook nog een cadeau.
Maar hoe langer hoe meer lijkt de wind nog meer aan te trekken. Er zijn momenten dat hij gevaarlijk langszij komt, zo erg dat ik van de fiets moet stappen. Que no te muere, weet je wel. Ondanks dat ik immens veel schrik heb blijf ik rustig, paniek zou me zeker mijn zware en bepakte fiets niet in bedwang kunnen laten houden. Al een geluk dat er niet veel klimwerk meer is.
Dichterbij Almería gaan we van de kustweg af, door tuinen die afgesloten zijn met muren kunnen we wat uit de wind blijven. Een eind verder aan een drukkere weg is er zelfs een dubbel fietspad, wat ook al voor wat meer rust zorgt, de auto’s passeren niet zo dicht dan.
Op de middag eten we binnen in een tearoom koffiekoeken, met mes en vork, zo hoort dat in Spanje. Die snappen ook niet dat je meer dan één koek per persoon bestelt. Maar wij hebben nood aan zoete troost na die zotte rit.
De rest van de route rijden we tussen bebouwing en is de regen zo goed als weg. Niettemin zijn we blij als we in ons hotel zijn. We fietsen/wandelen die dag 51.37km. Foto’s van de rit zijn er niet. Wel nog dit filmpje toen het al gestopt was met regenen:
Almería stad vind ik lelijk (kan ook zijn dat mijn stemming zo onder nul is dat ik niets mooi zou vinden). Ik vind enkel een foto van de kerk in mijn bestanden, al herinner ik me aan geen kanten meer dat ik die gemaakt heb.
Duidelijk zeker dat de dag er ferm heeft ingehakt?
Omdat de weerberichten allesbehalve goed zijn voor de komende dagen besluiten we die avond om de dag nadien de trein naar Granada te nemen en weer te gaan citytrippen.
VIEF 
Een paar jaar geleden hebben wij Almeria mogen ervaren in de stralende zon. Was écht mooi, sommige plekken toch. Het is rot reizen bij slecht weer…
LikeLike
Ik wil het graag geloven dat het daar wél mooi is, maar je krijgt er me met geen stokken meer naartoe.
LikeLike
Dat is echt ‘in het water vallen.’ Zo jammer.
LikeLike
We mogen van geluk spreken dat er van écht vallen geen sprake was. Ik denk dat het voor Bruno een heel vies zicht moet geweest zijn om die wind met mij te zien ‘spelen’ terwijl hij achter me reed.
LikeLike
Oh Vief! En jij blijft maar doorgaan?! Dat zou ik al lang opgegeven hebben!
LikeLike
Wat was het alternatief? Je staat daar met een fiets, ’t is niet dat je die zomaar in de berm legt en naar huis gaat hé?
We wisten vooraf als het fietsen niet meer ging dat we een trein tot Sevilla gingen nemen, alleen zijn er daar aan de kust niet veel stations. In Almería liggen twee sporen en de enige bestemming op een redelijke afstand is Granada.
LikeGeliked door 2 people
Zo’n beslissing nemen om verder te treinen neem je niet zomaar. Je beschrijving doet goed voelen hoe link en zwaar het was om te fietsen met die weersomstandigheden.
LikeLike
Het was gewoon ‘werken’ en niet meer fietsen om te genieten. Daarvoor ga je niet op reis.
LikeLike
Een nadeel van een niet te annuleren boeking is door weer en wind moeten fietsen. Jammer toch dat het weer zo tegenviel.
LikeLike
We moeten de weergoden iets misdaan hebben, dat was duidelijk …
LikeLike
Pfff, wat een reis zeg. Ik had die niet te annuleren boeking gelaten voor wat ze was en lekker een dag rust hebben genomen.
LikeLike
Behalve dat verlaten dorpje was daar niets hé Myriam in die omgeving. Onze (wel mooie) hotelkamer was bovendien een donker hol, daar zag ik me niet de hele dag blijven.
LikeLike
Dat weer zat toch echt flink tegen…
LikeLike
Ja, ik heb beslist te weinig eieren naar de Arme Klaren gebracht.
LikeLike
En jullie gaan maar door hè… ik had het bijltje er al bij neer gegooid hoor. Ik bedoel, het moet wel LEUK blijven…
LikeLike
Zie mijn reactie bij Groengenot.
LikeGeliked door 1 persoon
Maar toch… 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Ik val verschrikkelijk in herhaling maar vind het zo sneu voor jullie dat het weer zo tegenzat…
LikeLike
Awel, ik ook!
LikeGeliked door 1 persoon
In het zonnetje ziet alles er beter uit. Als je een goed humeur hebt, idem. Maar doodmoe, kletsnat, op en in de regen aankomen… dan vind je het nergens mooi.
LikeLike
Weet je dat ik die avond zelfs niet wou wachten met eten tot de restaurants openden (vaak maar rond 20u). We hebben gegeten in het enige dat open en geen tea-room (al teveel zoetigheid gehad) was, een hamburgerrestaurant namelijk, een Mc Donalds kloon. Ik wou gewoon in mijn bed kruipen erna.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat waren toch écht wel heel zware dagen. Be proud of yourself, woman!!
LikeGeliked door 1 persoon
oei klinkt als een pestdag
LikeLike