Zaterdag 9 april wordt de laatste dag vakantie vieren, al moet dat vieren met een korrel zout genomen worden, de dag zou al eens helemaal goed moeten lopen, zei ze cynisch.
We startten de dag met van hotel te veranderen. Dat kwam zo, het hotel waar ik mijn fiets moest afgeven voor transport was verplicht te boeken, ze willen daar duidelijk iets in ruil voor een deel van de parkeergarage dat die fietsen innemen. Niettemin was dat hotel dubbel zo duur als het andere en geenszins zijn vier sterren waard, dus sliepen we eerst een nacht elders.
Ik nam me al voor om heel die uitleg van fiets afgeven voor transport in het Engels te doen, mijn Spaans ging toch niet toereikend zijn. Maar waarschijnlijk was het Engels van de receptionist niet voldoende goed om mij te begrijpen, want hij viel uit de lucht over een fiets afgeven voor transport. Ik dan maar de website van de transporteur getoond, op die website doorgeklikt naar het hotel, nog eens geverifieerd of ik wel in het juiste hotel was, en zelfs dan kreeg ik nog maar een halfslachtige uitleg over waar de fiets achter te laten. Een label om aan de fiets te hangen had hij niet zei de man, en natuurlijk laat ik graag mijn fiets anoniem achter. NOT!! En de fiets in de parkeergarage nog extra sluiten met mijn slot (ergens aan vasthangen) en de sleutel bij hem in bewaring geven, dat kon ook niet. Het zou kunnen dat ik op dat moment ben beginnen flippen en niet meer zo beleefd was, niets menselijks is me vreemd.
Uiteindelijk kreeg ik een A4-tje in de hand met een plan van hoe de parkeergarage te vinden want die zat dan nog niet onder het gebouw maar was in een aanpalende straat.
Eens in de garage zien we een heleboel fietsen staan, gelabeld en al en met elkaar verbonden met één lang slot. Zie je me nog een beetje méér colèrig worden?
Terug naar de receptie dan maar, vragen waarom mijn fiets niet mee aan het slot mag, een label vraag ik al niet meer, ik hang wel zelf een groot papier met tape aan mijn fiets met mijn gegevens op. Ik word op dat moment bijna berispt als een kind dat stout is geweest want meneer vindt mij niet beleefd genoeg, en dan geeft hij met hangende pootjes de sleutel van dat lang slot (iets wat ik ook helemaal niet vind kunnen, want zomaar die sleutel aan iedereen meegeven, dat maakt dat gelijk wie dan ook mijn fiets daar van tussen kan halen, of ben ik nu helemaal paranoïde?)
Terug naar de garage dan toch maar, mijn fiets mee aan de ketting. Zou dan toch die laatste vakantiedag kunnen starten?
Helaas pindakaas. Tussendoor had ik ook al naar de transporteur gebeld en toen op mijn telefoon gezien dat er een bericht was van de SNCF. Dat mijn TGV voor de maandag tussen Barcelona en Lyon afgeschaft was, dat kon er ook nog wel bij. Kon ik me nog eens gaan bezighouden met die om te boeken. Maar dat vertelde ik hier al.
En dan was er eerst een drankje in de zon om wat te bekomen van alle emoties en konden we eindelijk! de toerist terug gaan uithangen.
In de Jardines de Murillo wisten ze direct dat ik een opkikker kon gebruiken met
De massieve mooie bomen die in heel het park stonden konden ons ook enorm bekoren.
En dan de stad verder in. Gewoon zonder stadsplan, de boel op ons laten afkomen. Van iets moeten zien kon geen sprake meer zijn, het was tijd om te genieten van die laatste uren vakantie.
En dat deden we. Van de mooie gebouwen, smalle straatjes, onverwachte hoekjes, mooie betegelde entrees, …
Van de buurt rond de kathedraal (we bezochten ze niet, té lange wachtrijen), en het stadhuis.
En als uitschieter van de dag de Plaza de España, de gebouwen in halve maanvorm die in oorsprong het Spaans paviljoen waren van de wereldtentoonstelling in 1929. Alle provincies zijn er vertegenwoordigd met een bank in de typische tegeltjes, er is een kanaal met mooi versierde bruggen over, kortom een prachtplek.
Het was die dag ook schitterend weer met zo’n 27°, groot verschil met de ochtend voordien toen we ons laatste stukje fietsten richting Jaén met koude voeten en handschoenen aan.
Sevilla was een topper om mee te eindigen!
En ondanks het weer en de grenzen van mijn niet getrainde lijf voor die reis, hebben we het toch maar gehad. Ik haal nu bijna twee weken na thuiskomst nog altijd energie uit de herinneringen.
VIEF 
Op zoveel pracht kan je zeker nog een tijdje teren en heerlijk nagenieten!
LikeLike
Dat doe ik ook daadwerkelijk. De verslagen schrijven bracht mij ook elke dag terug naar daar.
LikeGeliked door 1 persoon
Ondanks de troubles en ergernissen toch een prachtige dag met zoveel moois en statig en gezellig. De stad staat al langer op mijn to do list, maar ik weet niet of het nog voor dit leven zal zijn, met een man die niet vliegt. Wie weet dan toch eens met de trein!?
LikeLike
Ik vlieg ook niet, maar zie, ik ben er geraakt. Ooit keer ik er nog eens terug, we deden al eerder een multistedentrip in Spanje met de trein en dat was best aangenaam reizen.
LikeLike
Je zou voor minder geen goesting krijgen om een fiets op je bult te nemen op reis :(. Maar toch een super mooie afsluiter. Die massieve bomen in dat park… prachtig gewoon! Ik zou er de kathedraal voor laten schieten…
LikeLike
Weet je, ik ben eigenlijk niet zo’n grote fan van interieurs van Kathedralen, ik ga er dan ook zelden voor betalen. Een kleinere kerk kan me vaak meer bekoren.
Die bomen zijn allicht broodnodig om voor wat koelte te zorgen in die zuiderse steden. In een ander park was de boomspiegel ook afgezet met nadarhekken. Ik denk dat dat nodig is, want iedereen gaat op die wortels zitten/klimmen, kan niet goed zijn voor de boom.
LikeGeliked door 1 persoon
Moraal van het verhaal: als reisbureau kunnen garanderen dat je zorgeloze fietsvakanties organiseert, dat betekent booming business.
Gelukkig konden jullie toch nog wat genieten.
LikeLike
Als ze dan echt maatwerk zouden aanbieden op wens van de klant, dan zou ik daarvoor gaan. Maar volgens mij is dat commercieel niet haalbaar.
LikeGeliked door 1 persoon
Gelukkig dat jullie toch nog hebben kunnen genieten van deze prachtige stad. Maar wat een gedoe weer om je fiets (en jezelf) veilig thuis te krijgen.
LikeLike
Om nog maar te zwijgen van wat alle treinen en transport naar huis van de fiets gekost hebben (de helft van het reisbudget). Ik snap dat hoor dat mensen voor het gemak op een vliegtuig springen.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik leer veel van jouw fietsreis en mijn conclusie is dat wij Spanje en trein voorlopig niet zullen wagen.
Prachtige foto’s van je laatste zonnige dag. Ik had je er meer gegund.
LikeLike
Eigenlijk heb ik alleen maar last gehad van de zware regendagen en die dag met veel wind. Anders was het, ondanks niet erg warm, best goed fietsweer. We zijn speciaal in het voorjaar gegaan omdat het in de zomer daar in het zuiden véél te warm is om te fietsen.
LikeGeliked door 1 persoon
De pracht die je zag in Sevilla maakt de colère een beetje goed, denk ik dan.
LikeLike
Gelukkig wel. Al moet ik nu nog wel een tijd op mijn fiets wachten en ik ga maar gerust zijn als die thuis is.
LikeGeliked door 1 persoon
Hm ja, dat kan ik me dus heel goed voorstellen. Toch wel een beetje bang afwachten.
LikeLike
Prachtige foto’s, echt waar. En nu ben ik verdorie erg benieuwd welke majestueuze bomen je in foto nam. Ze zijn fantastisch.
LikeLike
Het zouden deze moeten zijn:
https://neerlandstuin.nl/bomen/exoten/ficus
LikeLike
Amai, merci! Wat een kanjers. Een soortgelijke ficus heb ik als kamerplant; nooit geweten dat het in het zuiden zulke reuzen konden worden.
LikeLike
‘k Heb vruchten met zaad meegebracht en gezaaid, tot nu toe zonder succes.
LikeLike
Dat laatste kan ik me helemaal voorstellen! Wat een prachtige beelden komen er hier voorbij. En eindelijk ook het weer zoals het hoort, daar. Ik heb even meegenoten!
LikeLike
Nog wat nagenieten, hopelijk zijn binnenkort de negatieve ervaring helemaal naar de achtergrond verdwenen en blijven de positieve over.
LikeLike
Dat lukt helemaal!
LikeGeliked door 1 persoon