Gouden randjes

… ze zijn er altijd, maar door de ruis (niet negatief bedoeld) van het alledaagse leven vallen ze niet altijd op. De moeite dus om werk te maken van een lijstje.

  • Kleur aan de hemel, ’s morgens of ’s avonds. Alles beter dan hele dagen grijs.
  • Wintereten in de vorm van kool en pompoen. Die laatste werd trouwens deels een Oosters soepje en smaakt verrukkelijk.
  • De dochters die voor mekaar gaan zorgen op oudejaarsavond, zodat er niemand alleen moet zitten als de mama met de broers en zussen gaat vieren.
  • Mezelf een berg wol cadeau doen en weten dat dit voor de derde winter op rij voor uren haakplezier gaat zorgen en in een dekentje gaat resulteren.
  • Met de collega’s gaan zingen bij ‘Allez, Chantez!’ en daarna nog wat blijven hangen.
  • Een hartverwarmende ontmoeting.
  • Mega weinig slapen, maar toch op een positieve manier wakker worden.
  • Diepgaande gesprekken en heel open communicatie. Koetjes en kalfjes zijn zo passé!
  • Humor die meermaals zorgt voor luidop schateren.
  • Plannen maken voor wandelingen en koffiedates aan zee en dichter bij huis.
  • Me gewaardeerd voelen bij de vrijwillige job.
  • Een flinke 23.5/25 halen op een test Duits, en toch blij zijn dat er vandaag eens geen les is. Ik kan het m.a.w. wel, maar doe het nog altijd niet 100% graag.
  • Een berg nieuwe planten in mijn stadstuintje ter vervanging van de asters die de boel overwoekerden.
  • Diezelfde asters aanbieden op Hoplr en zien dat ze de dag nadien al allemaal opgehaald zijn door mensen uit de buurt.
  • Een pasgeboren kleintje in de familie en alweer een aankondiging van een zwangerschap.

En jullie? Ook nog goed nieuws?

22 reacties

  1. Meer moet dat niet zijn om een tevreden mens te zijn. Wat een mooie wol! Dat zal een heel mooi dekentje worden.
    Ik voel me een beetje zwanger samen met mijn dochter. Dat is mijn gouden randje deze dagen. Voor de rest is er veel chaos en drukte met mijn werk en de zorg voor mijn moeder die we nu tot het uiterste opdrijven om te voorkomen dat het het rusthuis wordt. Blij dat ik het kan doen! Maar veel tijd voor andere dingen is er niet meer. Ik heb ook tijd nodig om te recupereren.

    Geliked door 2 people

      • Nog een grote drie maanden. Begin maart wordt hij verwacht. Ik kijk er echt naar uit, en ik geniet er nu al van.
        Opname in een WZC dringt zich mogelijks op omdat we het niet echt meer vertrouwen als mijn moeder alleen is. Emotioneel is dat echter zwaar voor mij en mijn zussen. Ons moedertje heeft een ‘klooster” nooit zien zitten… en wij ook niet. Nu draaien we ook avonddiensten tot ons Moetje in bed ligt. We gaan tot het uiterste, maar we moeten onze grenzen ook blijven bewaken. Mijn drie zussen hebben ondertussen ook te dealen met zeer ernstige ziektes van hun echtgenoten… (ziekte van Kahler, dementie en hersentumor). Het is allemaal zo vreselijk maar ze houden zich sterk voor hun echtgenoten, hun moeder, hun kinderen…
        Ik doe ons Moetje zeker de groeten van jou. Benieuwd of ze het nog weet!

        Like

  2. Het plezier en de warmte is voelbaar in je woorden. Fijn! ❤️ Wij maakten begin deze week een ritje door een betoverend wit landschap, met een knalblauwe lucht, mistflarden boven de sneeuw en een gouden zonsondergang. Magisch!

    Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s