Het moest er ooit eens van komen. Na in een vorig leven grote delen van Great Britain gezien te hebben tijdens diverse gezinsreizen, moest de schande van de hoofdstad nog nooit gezien te hebben, goedgemaakt worden.

Mijn jongste nam haar mama graag mee op sleeptouw daarvoor.

Dinsdag 21 maart:

De dag startte vroeg in het huis van de oudste. Haar huis was onze fake airBNB om al dichtbij Brussel wakker te worden, waardoor we niet nog vroeger moesten opstaan. Van daaruit de trein naar Brussel-Zuid om in te checken in de Eurostar-terminal. Dat ging allemaal heel vlot en tegen 10 uur plaatselijke tijd, kwamen wij aan in London St. Pancras waar we prompt voor een tweede ontbijt gingen.

Daarna bezochten we eerst een postkantoor om daar nog wat vervallen bankbiljetten om te wisselen naar de nu gebruikte Ponden. Met cash betalen zorgt ervoor dat er heel wat minder wisselkosten te betalen zijn, al zijn er meer en meer plekken waar je gewoon niet meer contant kunt betalen.

De dochter en de metro, dat zijn goeie vrienden. De snelheid waarmee zij ons van de ene plek naar de andere loodste was fenomenaal. Ons hotel was de volgende stop, we wilden immers van onze bagage af. Dat kon, maar om echt in te checken was het nog te vroeg. Geen erg natuurlijk, we kwamen immers niet om op onze hotelkamer te zitten.

Ondanks dat ik Londen nog nooit zag, was het de bedoeling dat we zonder strakke planning onze dagen daar zouden passeren. Ik hoefde ook niet direct spreekwoordelijk aan Buckingham Palace te gaan staan en we zouden ons voor de korte tijd dat we er waren niet gaan begraven in musea, tenzij het heel de tijd oude wijven zou regenen, wat het gelukkig niet deed!

Eerst gingen we gewoon wandelen in Hyde park. Mooie tijd van het jaar om in parken te lopen. De lentebloeiers en bloesems geven al goed van jetje uiteraard en aan de waterpartijen was een ware samenscholing van watervogels bezig. Doorheen het park staan verschillende standbeelden, Achilles en Peter Pan staan tussen de foto’s. Er is ook een mooie Italiaanse tuin met fonteinen. 

Hoewel Kensington Palace vlakbij was, lieten we dat links liggen. We verlieten het park aan het monument van Albert, gemaal van queen Victoria om dan over te steken naar de Royal Albert Hall, een schitterende muziekzaal die destijds ook ter ere van hem werd gebouwd.

Zomaar een gebouw binnenlopen en niet weten of dat eigenlijk mag, dat doen wij ook wel eens. Vlakbij was een conservatorium waar we muziek uit verschillende open ramen hoorden klinken, en ze hebben ons daar niet buiten gegooid. 

In de omgeving stonden ook gedateerde maar best mooie appartementsblokken, die ene smalle vond ik wel fascinerend.

Nadien deden we ook nog het Victoria & Albert-museum aan. Niet om kunst te gaan zien, wel om afternoon tea/koffie te gaan nuttigen in de mooie cafetaria.

De drank smaakte wat bitter toen daar het bericht kwam dat onze trein voor terugkeer naar huis was afgeschaft door de stakingen in Frankrijk. We schakelden snel door een vliegtuig te boeken, mopperden nog wat tegen elkaar (want dochter en ik hadden een ander idee over hoe/wanneer de situatie op te lossen) maar daarna gingen we toch weer vlotjes de toerist gaan uithangen.

Sky Garden stond nog op mijn verlanglijstje, gratis te bezoeken, maar je moet wel een ticket hebben. Tegen dat we daar aan de voet van het gebouw stonden, waren er geen tickets meer te krijgen. Jammer, want ik had wel graag zo hoog over Londen kunnen kijken en die tuin willen bewonderen.

Maar niet getreurd, het bracht ons dichtbij ander moois. We passeerden het monument dat geplaatst werd ter nagedachtenis van ‘de grote brand van Londen’ in 1666 en enkele passen verder stonden we op London Bridge die zelf niet zo speciaal is maar wel mooi zicht geeft op Tower Bridge. We daalden dus naar de Thames af en liepen die richting uit.

Onderweg passeerden we ook the Tower, de gevangenis waar Henry VIII een paar van zijn vrouwen liet onthoofden en links en rechts van de rivier blenden moderne gebouwen samen met historische.

We sloten dag 1 af met een lekkere Italiaanse maaltijd met zicht op Tower Bridge en keerden dan moe maar voldaan terug naar ons hotel aan de rand van de stad. Daar vond de receptionist ons ‘very nice people’ en gaf hij ons prompt een kamerupdate. Lief!

Woensdag 22 maart:

Starten met een méér dan uitgebreid ontbijt, dat vind ik echt de luxe van op hotel gaan. Dochter en ik genoten daar dan ook ten volle van. Daarna gingen we op pad naar Notting Hill. Wie de gelijknamige film zag, weet dat het er mooi is. Wij konden dat mede door de stralende zon die ons vergezelde, alleen maar beamen. De huizen, bloeiende bomen, de vele gezellige winkeltjes en een leuke koffiebar maakten dat we echt genoten!

De dochter is al vaker in Londen geweest, maar ik wist toch kanten te kiezen die zij nog nooit zag en waarvan ik vermoedde dat ze die wel leuk zou vinden. Camden Market was zoiets. Een buurt met oude pakhuizen die omgebouwd zijn tot winkelstalletjes en eettentjes. Heel kleurrijke gevels, en ook onder een spoorwegbrug werden de rondingen dicht gebouwd tot commerce van alle slag, ook die van alle namaak van merkproducten. Die alle slag ging ook op voor de mensen die er rondliepen. Helemaal je eigen persoonlijkheid mogen hebben, daardoor hou ik zo van steden.

Onze trein die niet reed op dag drie, maakte dat we in plaats van nog een hele dag te kunnen plannen in de stad, al van ’s morgens vroeg naar de luchthaven moesten. Daardoor besloten we dat we het cliché der clichés best nog konden meepikken. Een open dubbeldekker bus namelijk die ons door de highlights van de stad zou loodsen. We kozen voor de ‘by night-versie’ waardoor we de sfeervol verlichte versie kregen die startte aan ‘the London Eye’, het reuzenrad dat volgens de tourgids elke dag 1 miljoen! pond opbrengt. Het was zo’n gids met typisch Engelse humor, een feest om mee te maken! Dochter en ik namen ons voor om niet heel de tijd foto’s te nemen, maar gewoon te genieten, maar deze plaatjes legden we toch vast.

Een geslaagd einde van een mooie trip.

De miserie met het naar huis geraken heeft gelukkig niet gezorgd dat we deze trip als slecht zullen catalogeren in ons geheugen. We genoten echt van de stad en bovendien konden we al wat vroeg lenteweer meepikken, iets wat hier in Vlaanderen nog ver zoek was.