qua taal, al voel ik me wel compleet ingeburgerd in mijn woonplaats.
Ik begrijp ook 95% van wat men daar zegt en de overige 5% kan ik meestal uit de context halen. En is dat laatste niet zo, dan vraag ik het wel.
Al heb ik het zo niet voor werk gerelateerd mensen aan te spreken in plat dialect. Een ‘zeg moa wi’ voor ‘waarmee kan ik u helpen’ of ‘wat mag het zijn’ aan de bar (of evengoed in openbare dienst op het stadhuis) vind ik ronduit lomp. Niet dat ik nog nooit aan een collega gevraagd heb waar de nonnebilln staan in de kassa, want dat kennen ze daar dan weer niet. Zuster R. die op gehoorsafstand zat, verslikte zich nog net niet in haar Leffe.
Maar ik hou dus echt wél van dialecten en dus ook van het West-Vlaams. En ik doe zelfs al eens uitspraken als “het is van ik” i.p.v. mij, ik kan er nu eenmaal niet aan doen dat ik zo ondergedompeld word in dat taalbad.
Maar je gaat mij nooit over mijlen horen spreken als ik mailen bedoel en ik blijf koppig vasthouden aan mijn manier van het uur uit te spreken. Hoewel koppig, ik ben het nu eenmaal zo geleerd. Ik krijg elke week de vraag welke uren de keuken open is op ’t werk en dan antwoord ik steevast “van half twaalf tot half twee”.
En dan zie ik de radartjes draaien in de mensen hun hoofd omdat ik niet ‘elvenhalf’ en ‘éénenhalf’ zeg. 🙂
Het lief en ik omarmen elkaar en onze verschillen.
Hierzo:
En op veel andere momenten.
Om die liefde voor dialect nog wat aan te wakkeren mogen eventuele reacties in jullie moedertaal zijn.
VIEF 
Er komt een tijd dat het Westvlaams er toch zal insluipen zonder dat je het weet… Ik heb 22 jaar geleden gezworen dat ik nooit als een Ollander/Zeeuw zou klinken. Nou ja seg, moet je mij hore als ik thuis ben… ik drink zelfs uit een kopje en nooit meer uit een tasse. Moar azek over de grenze goa dan bennekik were subiet in mijn moedertoale bezig, anders verstoan wulder mekoar nie hé.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik merk dat veel collega’s (ik zit zowel in Oost- als West-Vlaanderen) de omschrijving van het uur ‘oplossen’ door te spreken van 9 uur 30 (en niet van half tien of ’t negenenhalf) ’t Is maar een suggestie om spraakverwarringen en gemiste afspraken te vermijden 😉
LikeLike
Ha, zo doen wij het thuis ook! Ik ben met een West-Vlaming getrouwd en er is al eens discussie over hoe we het uur afspreken. 10u30 is voor iedereen duidelijk!
LikeLike
Ik zie ze toch graag eens denken 😉
LikeGeliked door 1 persoon
😂 ah, spelen met taal… heerlijk. Al snap ik hier nog steeds niks van het plaatselijke Deense dialect. Maar ja: de taal van mijn geboorteplaats spreek ik ook niet, noch die van mijn ouders’ geboortegrond… Ik mis veel, constateer ik hier dan maar…
LikeGeliked door 1 persoon
Zo had ik onlangs een gesprek met een mevrouw uit Veurne. We konden maar niet tot een duidelijke afspraak komen omdat ik sprak over kwart voor 11 en zij….tja….iets anders, dat ik maar niet begreep. Hopelijk heb ik het uur van afspraak goed genoteerd nu😉.
LikeGeliked door 2 people
Ja maar ja maar. Hier in het zuiden spreken ze raar. Moest je in Brugge wonen en werken zou dat véél beter gaan! 😝 Ze zeggen hier inderdaad veel verkeerd: “‘t Is van ik” terwijl je moet zeggen “‘t is van mien!”
Het moment dat ik zeg: “k zien te voete” weten ze al dat ik niet van de streek ben.
“Ik kom er 85” ipv “ik worden er 85”. Zot!
Maar dat ze hier zelfs simpele nunnenbilln niet verstaan dat wist ik nog niet. Wat zeggen ze dan?
LikeGeliked door 1 persoon
Nonnebilln zijn hier gewoon spekken, terwijl spekken voor mij de algemene term is voor snoep.
LikeLike
Ier is ’t ook negen en alf, en de nunnebilln viend je in de Philipstockstroate, nie verre van de buro van de provincie. Z’en der ook poatersbilln, moest je g’interesseerd zien.
LikeLike
Hahaha dialecten, zalig hè.
Meneertje Mertens was een onwetende, ik weet niet hoe ik hem moet noemen, Londerzelenaar (hum), van geboorte Aalsters maar daar niet opgegroeid, en met een ferm accent door naar school te gaan in Antwerpen. Dikke pret jong.
Wat ik hem aandoe qua dialecten, niet te doen. Eerst dump ik hem in Gent waar hij de ballen verstaat van de rasechte, oude Gentenaars die naast ons woonden. (“ik heb met Etienne staan babbelen, ik verstond er niks van, heb dan maar overal ja op geantwoord”).
Daarna verkaste hij voor het werk van Anderlecht naar Merelbeke, waar een stel Oost-Vlamingen en West-Vlamingen samengezwierd waren. Voor het West-Vlaams had hij soms vertalingen nodig. Nen boaij! Wukzegdje?
En dan nu, in Waarschoot. Wéér heeft hij het zitten. Onze huisbazin is een ferme Waarschootse van een eind in de 70, die plat Waarschoots praat. “Jij moet bellen naar haar, ik versta haar niet”.
(of zou dat laatste misschien een excuus zijn om niet te moeten bellen?)
LikeLike
Zalig! Tuurlijk was dat een excuus, wie belt er nu wél graag?
LikeGeliked door 1 persoon
I know… ik bel ook niet graag, en dat weet hij 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Zelf ben ik Nederlandse, mijn Belgische man is een franstalige west-vlaming, geboren in Oostende…….het heeft lang geduurd voordat ik alles begreep.
Zinnen als ‘ik goa de bache up de zwemkomme doen’ of ‘les neerlandais zoen een frank in tween bitten ‘ : ga er maar aan staan als rechtgeaarde hollander😂😂
LikeGeliked door 1 persoon
Je wit oe dakkik derover peizen he.
LikeLike
Joak!
LikeLike
Verknocht aan mijn West-Vlaams, ik. Ik merk ook heel veel verschillen tussen dat van mij en van het West-Vlaams meer in het zuiden van de provincie. Of tussen mijn man en ik. En we zijn amper 10km van elkaar opgegroeid. Ik kan me ook moeilijk voorstellen dat mijn partner geen West-Vlaams zou spreken, maar dat werkt ook wel, zeker? Sowieso altijd “uur” ipv half dit en half dat want anders komt dat maar half goed. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Ie verstoan oes plat ja nait… Ik perbaaier t nait ains.
LikeLike
Euh…
LikeLike
Echt heus dialect, hoor. Noord-Nederlands dialect (niks mis mee, maar wel diametraal tegenovergesteld aan dat van Vlaanderen).
LikeGeliked door 1 persoon
Rasechte West-Vlaming, ikke, maar het dialect bezig ik alleen onder (West-Vlaamse) vrienden en familie. Al de rest is in het AN.
Mijn schoonzus is van Eeklo, maar we praten gewoon ons eigen dialect tegen elkaar. Lukt prima, mits een beetje goeie wil en af en toe een ‘Wuk?’. 😀
LikeLike
’t Lief en ik spreken ook dialect onder elkaar en dat gaat prima. Mekaar begrijpen is ook een beetje goeie wil zeker? Bij sommige ontbreekt die wel eens.
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn generatie heeft het Leuvens (of dorps)dialect helaas niet meer meegekregen – en die na ons al helemaal niet meer. Ik vind dat heel spijtig!
LikeGeliked door 1 persoon
maar met 2 niet Leuvense ouders, spreken mijn kinderen nu opeens toch wel standaard over “vies” ipv vis.
LikeGeliked door 2 people
Ik begrijp het meest courante Westvlaams ook en vind het heel leuk. Maar ik kan het echt niet uitspreken, mijn mond krijgt dat niet gezegd. Mijn man spreekt het ook met zijn ouders maar anders nooit, dus ik weet altijd als hij met zijn familie aan de telefoon is.
Mijn ouders spraken onderling soms wel oostvlaams meetjeslands, maar met mijn zus en mij altijd AN. Dat was ook zo met hun vrienden (allemaal leerkrachten). Het gekke is dat nu mijn moeder soms onnadenkend me begint in het dialect aan te spreken en uitleg doen en dat stoort me mateloos. We hebben > 40 jaar standaardtaal met elkaar gesproken, dat klopt gewoon niet dat ze nu opeens switcht. Dat is niet een taal dat we delen en ik reageer dan doorgaans ook geïrriteerd “je praat dialect”. Ze kijkt me dan niet-begrijpend aan, ik denk dat ze het niet helemaal beseft.
LikeLike
Ik betrap mezelf er ook op dat ik met ouder worden meer dialect tegen mijn kinderen praat. Ik vind dat gepermitteerd, ze kunnen immers hun Nederlands nu perfect spreken, ik moet ze niet meer opvoeden op dat vlak.
LikeLike
nee dat snap ik. Maar ergens bouw je een relatie met iemand op in een bepaalde taal. Als je dat opeens onaangekondigd switcht is dat heel bizar (zeker als de andere niet in diezelfde taal kan antwoorden).
LikeGeliked door 1 persoon