Ik maak het mezelf gemakkelijk met dit. Een ooit geblogd stukje van een aantal jaar geleden
Er zijn zo van die mensen die op een bepaald moment in je leven iets doen/zeggen dat voor jou heel wat betekent, zonder dat ze dat zelf beseffen
Gisteren kwam ik zo iemand tegen in de Kringwinkel (retrodag). Hij sprak me aan, ik viel uit de lucht, de radartjes in mijn hoofd maakten overuren (“Wie ben je, wie ben je, …”) Ik lulde me eruit met te zeggen dat het toch wel heel lang geleden was. Hij zei, een jaar of 25, en tegen dat ik kon zeggen “maak er maar 30 van” wist ik het weer. Hij was de buurjongen van mijn eerste liefje en bijgevolg zijn we wel een aantal keren samen op stap geweest vroeger.
Ik herinner me de avond dat ik vertrok met het idee “als ik vanavond geen deftig gesprek (met dat toenmalig lief) kan aangaan, dan maak ik het uit”.
Sedert dan was mijn eerste liefje, mijn liefje niet meer.
***
En dan was er nog de juf van het zesde leerjaar. Ik was op dat moment op z’n zachts gezegd nogal verlegen. Toen zij me een opmerking gaf over een haakwerkje (ik deed iets dat in mijn ogen gemakkelijker was, maar dat was niet zoals de juf het ons geleerd had) sprak ik haar tegen. Het floepte eruit dat ik de manier waarop zij het wou nogal vervelend vond (en het mijne zag er ook beter uit, maar dat zei ik niet). Ergens moet ze dat van mij niet verwacht hebben en ze schoot hartelijk in de lach.
Ik ben er tot op vandaag zeker van dat mocht ze op dat moment kwaad geworden zijn, dat ik altijd dat verlegen meisje zou gebleven zijn.
(De schuchterheid in beeld? Zie uitgelichte foto)
***
En dan nog een leerkracht die me liet groeien:
Ik ben opgevoed in het ‘Algemeen, totaal niet beschaafd, erg lomp Maldegems’. Ik ben nu eenmaal nog van een generatie wiens ouders zelf niets anders deftig spraken dan dialect. Ik herinner me als de dag van vandaag dat ik voor het eerst naar school ging en vond dat die juffrouw toch wel vreemd sprak. Ik begreep het, maar wat was me dat voor een rare zeg 
Heel mijn lagere schooltijd heb ik moeite gehad om niet tussen het Algemeen Nederlands ook dialectwoorden te gebruiken. Ik dank mijn dooppeter nog altijd op mijn blote knietjes dat hij mijn ouders overtuigde om ons toch maar naar de Bib te laten gaan. Dat heeft mijn woordenschat erg veel vooruit doen gaan.
Toen ik in het tweede middelbaar eens stond te wachten aan het bureau van de directrice, sprak mijn leerkracht geschiedenis van het eerste jaar me aan. Na mijn antwoord zei ze tegen mij: “Maar M. wat spreek jij keurig”.
En daarom dus dat ik mijn kinderen in het ‘schoon Vlaams’ gekweekt heb (ook al was dat in onze familie toen ook nog iets waar wel wat smalend over is gedaan)
***
Waarschijnlijk ben ik niet alleen met die onwetende helden in mijn leven.
(bericht 10 van #40dagenbloggen)
VIEF 
Mooi, Marijke! De foto zag ik al op FB. Zalig!
Volwassenen, leerkrachten, ouders… kunnen kinderen maken of kraken.
Dat van het dialect is ook voor mij zeer herkenbaar. Zo ging dat in onze contreien hé.
LikeLike
Joat 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Zekers, joat, bètoet!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik vraag aan mijn echtgenoot of hij mij verstaat als ik ‘joat’ en ‘bètoet’ zeg. Hij denkt even diep na en vraagt doodserieus: “Is dat Arabisch?”
LikeLike
LOL!
LikeGeliked door 1 persoon
mogge Marijke
ik zie hier geen foto
een blog vol van herinneringen , mooi of niet mooi
je hebt deze gekoesterd want je hebt ze nog
en ja taal is en blijft mooi , ik vind dat alle dialecten moeten blijven bestaan
veel is er al verloren gegaan , helaas
fijn weekend groet
LikeLike
Ik ga het niet over die mensen in mijn leven hebben (ik denk dat ik het vooral over mijn stiefvader zou hebben maar die weet wel dat hij belangrijk is in mijn leven, maar over dat dialect.
Mijn ouders verhuisden van Oosteeklo naar Gent toen ik een jaar was. Mijn oudste zus sprak nog het Oosteeklose (Uustekluutse) dialect, middelste zus en ik niet. Mijn ma dacht dat we op school zouden uitgelachen worden met dat boerentaaltje.
Wellicht had ze wel gelijk. Maar weet je, ik vind het jammer dat ik geen dialect spreek. Geen Oosteeklo’s, en ook geen Gents. Ik vind dat een gemis.
Mijn toenmalige (Deinse) schoonfamilie vond het ook maar vreemd dat ik geen dialect sprak. Oudste schoonzus vond me in het begin echt een omhooggevallen trut. Gelukkig heeft ze haar mening later bijgesteld 🙂
Anderzijds kreeg ik op school wel vaak complimenten over de mooie spreektaal van mijn kinderen, en da’s natuurlijk ook altijd leuk.
Maar ja. Ik had toch graag een dialect kunnen spreken, in plaats van alleen maar dat Schoon Gekuist Vlaams…
LikeGeliked door 1 persoon
Na onze generatie gaat er amper nog echt dialect overschieten vrees ik. Al doen veel West-Vlamingen nog geel gard 😉 hun best. En ik neem ze dat niet kwalijk.
LikeLike
Klopt Vief, de dialecten sterven uit.
Meneertje Mertens werkt veel samen met West-Vlamingen, ik moet zeggen dat het vaak een bron van vermaak vormt. Vroeger hadden we het er enkel over dat vis niet vies was (hij is van Londerzeel en ging in Antwerpen naar school), maar nu verdiept hij zich ook in de West-Vlaamse G en H, en het is allemaal best vermakelijk moet ik zeggen. En wieder en assan en wat heb je daar nog allemaal 😀
LikeGeliked door 1 persoon
Ik heb net hetzelfde gevoel als Saturnein. Omdat mijn moeder uit Brasschaat kwam en mijn vader uit Ronse en dit om twee totaal verschillende dialecten gaat, besloten ze ons in het A(B)N op te voeden. Mooi spreken is dus voor ons geen probleem, meer nog, we kunnen alleen dat. In mijn schoonfamilie en bij sommige gezelschappen ervaar ik dat als groot gemis, voor mij persoonlijk ( daarom niet voor de anderen) voelt het aan alsof ik een omhooggevallen trut ben ( ik neem haar woorden maar letterlijk over, ik kan het niet beter verwoorden). Ik vind het ellendig als mensen plots ‘anders’ praten tegen mij. Nu woon ik in Sint -Niklaas en heb ik een excuus omdat ‘ik van ver kom’. Mooi spreken is tja, mooi. Maar ik zou wel graag dialect kennen ook.
LikeLike
We moeten elkaar echt eens onmoeten hè omabaard. Wij gaan nogal overeenkomen met ons Schoon Gekuist Vlaams 🙂 (en niet alleen daarom, haha).
LikeGeliked door 2 people
Deal👍
LikeGeliked door 3 people
Is ’t geen goed gedacht om eens een koffietje of theetje bij mij te komen drinken? Ik woon halverwege jullie twee.
LikeGeliked door 3 people
Zou zeker leuk zijn! Hier mag ook!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik zal het eerst eens vragen aan Anne. Ik stuur haar een mailtje.
LikeGeliked door 1 persoon
Snap ik.
LikeLike
Wat een mooi overzicht en een mooi onderwerp ook ❤️
LikeLike
Wat een lieve foto en mooie herinneringen. Onwetende helden… dat zijn de beste. En die hebben we allemaal bij tijd en wijle nodig. En soms ZIJN zij zelf zo’n onwetende held voor iemand anders ❤
LikeGeliked door 1 persoon
Zij = wij
LikeLike
Mooie manier om je verlegenheid te overwinnen en voor jezelf op te komen.
LikeGeliked door 1 persoon