Voor het geval ik moet getraceerd worden i.v.m. de pandemie, geef ik hier ‘op een bladje’ waar ik zo ongeveer was. Met wie is niet moeilijk, ik plooi al een tijdje weer terug naar de kroost en Bruno.

Woensdag: Na Oudenaarde en met het vooruitzicht van nog meer fietstochten op mijn eentje, wou ik toch wel een smartphone waar ik op kan rekenen, waar wat ruimte was voor navigatie-apps en met een betere camera. Omdat het verhaal achter de productie van al onze smartphones allesbehalve ecologisch is, maar we toch niet zonder willen, ging ik voor een Fairphone.

Donderdag is een gat in mijn memorie. Ik zal wellicht gefietst hebben en thuis wat gelummeld. Braaf in mijn eentje.

Vrijdag: Werd de Fairphone al geleverd. Geheel ecologisch (not) per koerier. Een beetje later kreeg ik een huilende oudste aan de lijn. Ze mag dan wel gekozen hebben om in Brussel te gaan wonen, die grootstad is bijzonder eenzaam in tijden van pandemie en dat begint aardig te wegen. Omdat ze momenteel tussen twee jobs zit, sprong ik in mijn wagen en ging ik haar en haar terrastuin (tig potten met groenten die ze niet wou laten verloren gaan) ophalen. Tegen dat we weer terug in Kortrijk waren, was jongste ook al gearriveerd. Hotel mama was weer volzet. Vijf sterren en wasserij inbegrepen.

Zaterdag: In de voormiddag hield ik me bezig met mijn nieuwe speeltje. Het oude werkte nog (ik zou maar eens moeten beschuldigd worden van té ecologisch zijn), maar was toch danig versleten (scherm gebarsten, hoesje aan flarden)

Oudste informeerde ook nog naar onze plannen. Jongste vulde die in met “ik wil gaan wandelen en naar de Tarterie”. En dat deden we ook. Terwijl iedereen op het terras zat, vonden wij binnen een plaatsje weg van het volk en dat voelde goed. De koffie met gebak was nog beter dan goed. Op de terugweg passeerden we nog langs een hobbywinkel waar ik een nieuwe puzzel kocht die helemaal mijn goesting was en jongste eens wou proberen ‘painten’ by numbers.

Zondag: was voor lui zijn, en in de namiddag een wandeling met jongste. Oudste had een video-call i.v.m. het vrijwilligerswerk. Later zaten we elk in ons hoekje en ging jongste, na nog een wandeling in het park weer naar huis toe.

Maandag: was ik thuis en werd er behalve gekookt ook nog gepoetst, gewassen en gedroogd. Kwestie van niet lui bevonden te worden. Iets voor zessen vertrok ik met de fiets naar Ieper. Het lief die altijd fietsend naar hier komt en ik altijd de wagen nemen naar hem, dat moest maar eens gedaan zijn. Ik wist de weg langs de Leie tot in Menen, daarna had ik even een GPS nodig die me naar de steenweg Menen-Ieper bracht. Een heel lange eind met best wat hoogten en laagten. Als je weet dat ik ook nog heel de weg heel erg tegenwind had (en het waaide echt hard!) dan snap je wel dat mijn kaars een beetje uit was toen ik 35 km later arriveerde. De hemel ’s avonds aan zijn terras kleurde hemels 🙂

Gisteren dinsdag: Het lief en ik fietsten in zijn streek, daarvoor was ik immers gekomen. Ik kan er geen aparte blogpost aan wijden, want fietsen met hem is weinig stoppen, dus amper foto’s. Niet dat ik mijn ogen niet de kost heb gegeven. We waren rond Ieper, in en rond Poperinge met gehuchten als ‘Ouderdom’ (oeerdom in ’t West-Vlaams, dat voor mij als oerdom klinkt) en ‘Busseboom’, en in Heuvelland. Aan het begin van de rit stopten we nog aan Hill 62 een Canadees monument op een heuvel, en daar kon ik nog wat foto’s nemen.

Omdat deze uitjes zowat onze ‘vakantie’ lijken te worden, gingen we ’s middags uit eten, en aten we na een moment van platte rust ook nog taart bij de koffie. Na al 60 kilometer bijeen gereden te hebben reed ik daarna ook nog naar huis. De scenic route deze keer. Bruno reed nog een eind mee tot ik aan de Leie was en zelf wel de weg vond. Geheel onverwacht haalde ik mijn dagrecord van het jaar op de fiets.

En vandaag ging ik nog niet verder dan mijn garage (woonerf, de garages staan 100 meter verder). Die werd ietwat anders ingedeeld om mijn wagen meer aan één kant te kunnen zetten en ik gebruikte de boormachine om nog wat steunen aan de muur te hangen om nog meer gerief in de hoogte te kunnen stockeren. De garage is erg smal, en ik erger me er nogal aan. Verder werkte ik nog een beetje in mijn tuintje en werd er ook nog gekookt. En straks na het avondeten springen oudste en ik nog eens op de fiets. Niet te ver, dichtbij huis is het ook mooi.