Ik liep vanmiddag door de stad om een deel van de Triënnale voor actuele kunst te bekijken die nog loopt tot 24 oktober.
Actuele kunst, het zegt me niet altijd evenveel, vaak heb ik zelfs het gevoel dat ik ook kunstenaar had moeten worden als het ‘dat maar is’. Niettemin ben ik zot nieuwsgierig en laat ik me graag onderdompelen in nieuwe dingen. Niemand die gezegd heeft dat je alles graag moet zien immers. Ik hield me niet bezig met het programma helemaal te lezen vooraf, zo kon ik zaken interpreteren zoals ze bij mij binnenkwamen.
Namen van kunstenaars blijven me ook zelden bij, maar de eerste die een opstelling had in het Baggaertshof kent iedereen wel denk ik. Yoko Ono herself. De enige ‘kunst’ die daar echt van haar is is een handgeschreven kader, de echte kunst mochten de bezoekers zelf maken, zijnde wensen aan een boom hangen. Ik hing de mijne er dan ook maar bij hé. Dat is dus wat ik bedoel met dat ik zelf kunstenaar had moeten worden, want als dat kunst is…
Enfin, kijk mee, die hof is meer dan de moeite:
Daar heel dichtbij ligt shoppingcenter K, en daarin stond ook een opstelling. Eentje waar de kinderen vooral heel blij mee zijn, want het gebeurt niet altijd dat je op kunst mag klimmen, springen, … Kleurrijk en mooi vanuit de hoogte:
In het begijnhof ging het er ook kleurrijk aan toe. Met een cirkel die volledig opgevuld was met gekleurde linten en waar je door mocht lopen. Van buiten af gezien dacht ik dat er enkel in de omtrek linten hingen en het was dus ietwat bevreemdend om helemaal tussen de linten te lopen. Ik liep met mijn handen gestrekt voor me omdat ik schrik had van tegen andere mensen op te lopen.
Op de grote markt staan twee opstellingen. De ene kan je niet naast kijken en bestaat uit witte en gele plastic bakken met gaten in. Ik las bij thuiskomst dat het kattenhuizen zijn en dat die netjes gerecycleerd gaan worden achteraf (oef). Van de tweede heb ik geen foto’s, want mijn hersenmassa snapte het niet. Er stonden twee automaten met stenen waar je voor twee euro een steen kon uithalen. En dan? Geen idee eigenlijk. Ik moet het nog eens nalezen in de brochure. De automaten lachten niet schoon naar het vogeltje, dus daar heb ik geen beeld van.
De rechtse foto is genomen vanop de toren van de Sint-Maartenskerk, want die beklom ik ook vandaag, maar dat is stof voor een andere keer.
Eén van de Broeltorens was ook open. Alleen al in gebouwen kunnen gaan waar je anders niet binnen kan maakt tentoonstellingen in de stad al interessant. Beneden lag een spiegel op de vloer en met wat lichteffecten gaf dat wel speciale beelden. Op het tussenverdiep weer een ronde opstelling. Dit keer niet met linten maar met slierten van parels gemaakt en helemaal boven stonden schermen opgesteld waar beeld op geprojecteerd werd en waar naar mijn gevoel geluid was dat aan rampspoed deed denken.
Daar dichtbij, aan het mooie terras van Broelkaai 6, was een bibliotheek. Geen met echte boeken, maar foto’s van witte boekenruggen waar de bezoekers zelf een titel/auteur mochten op schrijven. Ik deed met rode stift ook mijn duit in het zakje met wat zelfpromo, een dringende eis en wat titels die mijn naasten wel zullen snappen.
Daarna liep ik de oude paardenstallen binnen waar twee grote maquettes staan, beeld op de muur is en ook iets met licht.
Op de Budatoren en op mijn vrijwillige werkplek staan telkens regenbogen met tekst. Ik ging voor koffie en taart op het werk, nam daar met toestemming foto’s van de collega’s, maar vergat prompt de regenboog te fotograferen. Er staat ‘Cry me a river’ op trouwens al hoop ik dat de Leie niet overstroomt met al die tranen. Ik nam wel al eerder een foto met de smartphone maar die is niet bijzonder gelukt. Die van Buda dan maar?
Terugkerend naar huis passeerde ik nog eens langs Adam & Eva, ik toonde ze hier al eerder en langs het het Begijnhofpark waar ook al veel vrolijke regenbogen het mooie weer maken. Op de houtmarkt voor het park ben ik toch maar eens de uitleg bij de kunst gaan lezen, want een ommuurde boom met lage deurtjes met de windrichting erboven zei me ook niet veel. Blijkt dat enkel kinderen daarin mogen kruipen, en dat ze die boom dus kunnen doen draaien. Het kind in mij was al los voor dat te lezen, dus ik kroop daar ook binnen. Oeps!
Of hier nu al dan niet grote kunsten gepasseerd zijn, het maakt me eigenlijk niet zo uit. Maar ik weet met deze namiddag weer waarom ik in een stad ben gaan wonen, want zo’n tentoonstellingen had ik niet in het boerendorp waar ik vroeger woonde. Ik heb bijzonder genoten van toerist in eigen stad te zijn vanmiddag.
VIEF 
Wij deden de tentoonstelling niet volledig, wegens gebrek aan tijd en dreigend (niet alleen dat) onweer. Nu kon ik hem hier toch beëindigen👍.
Ik noem dit vrolijke kunst, zelf hou ik er wel van.
Wij hebben de boom ook helpen draaien, voor de kinderen was dit niet te doen, het was een serieuze krachttraining.
Die lintencirkel vond ik heerlijk, vooral omdat de wind er zijn effecten in waar maakte.
LikeLike
Blij dat ik van dienst kon zijn 🙂
En ook blij dat jij evengoed het kind in jou blijft koesteren, al was het maar om echte kinderen te helpen.
Die linten gaven mij een raar gevoel. Ergens een beklemming, heel raar. Misschien had dat anders geweest mochten er op dat moment geen andere mensen geweest zijn.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik had diezelfde ervaring met de linten. Tot ik het flauw vond van mezelf en er dwars doorheen ging, inderdaad ook met de handen voor me uitgestrekt😉.
LikeGeliked door 1 persoon
Moderne ‘kunst’ is niet echt aan mij besteed. Leuk om eens vlug (enfin, vlug…) door te lopen, maar geef mij maar klassieke kunst of zaken die ik zelf als kleuter niet in elkaar zou kunnen gestoken hebben :). Die prachtige binnentuin (na de inkom op die helse kasseien) is wél prachtig.
LikeLike
Die tuin is een kleine oase in de binnenstad. Wat kasseien betreft moeten we in Kortrijk centrum niet klagen. Behalve daar en rond de Broeltorens weet ik er niet veel liggen. Zéér wandel- en fietsvriendelijk dus.
LikeGeliked door 1 persoon
Zo’n ‘stad dichtbij’ die we de komende herfst/winter eens moeten gaan bezoeken, dus.
LikeLike
Zitten echt wel knappe dingen tussen!
LikeLike
Zoals Omabaard zegt, het was vrolijke kunst. Ik werd er instant happy van.
LikeGeliked door 1 persoon
Daar valt echt veel te zien! Het hofstedeke bekoort me zeer.
LikeLike
Klik eens op de link, het is geen hofstede, het zijn 13 huisjes. Een heel gulle madam heeft dat ooit laten bouwen voor de armen.
LikeLike
Leuk uitje!
LikeLike
Zeker en allemaal op minder dan 2km van mijn voordeur.
LikeLike
De humor die jij in je verslag stopt, zoiets noem ik kunst. 😂
LikeLike
Wat een compliment!
LikeLike
Ik heb nog gekeken hoe ver het was naar Kortrijk want dit spreekt me erg aan. Misschien zit het er nog in. Ik heb ook al eens in gele slierten gelopen maar ik weet niet meer waar. Dat gehaakte klimkunstwerk vind ik echt geweldig.
LikeLike
Dat laatste kan ik geloven, wetend dat jij ook erg creatief bent.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik zou beter weer eens in Kortrijk gaan wandelen, ik heb er nog niets van gezien.
LikeLike
Weest welgekomen é. Je mag het altijd laten weten als je gezelschap wil.
LikeGeliked door 1 persoon
De tuin van het Baggaertshof lijkt me een fijne plek om te vertoeven. Het gros van de geëtaleerde kunst spreekt me niet echt aan, eerlijk gezegd, maar de Broeltorens zou ik beslist ook wel eens willen bezoeken.
LikeLike
In 2018 ontdekten wij op die manier Kortrijk (http://mamamayapost.opendevelopment.be/play-kortrijk-stadsparcours-voor-actuele-kunst/) ; heb wel zin om dat nog eens opnieuw te doen (als de agenda het toelaat)
LikeLike
Waarom niet hé. Er zijn ergere dingen om een vrije dag mee in te kleuren.
LikeLike
Ik heb een stukje met mijn dochter van 5 gedaan. Voor iemand zoals zij (ze heeft een mentale beperking) is zo’n interactieve ‘kunst’ heel fijn: die linten hebben we wel een halfuur lang doorheen gelopen. Ik snap ook wel je opmerking: is dit nu kunst? Het is heel anders en interactiever, maar ik zou het wel kunst noemen. Maar jouw schrijfsels hier zijn dat ook. Wellicht zitten we nog te beperkend te denken over wat kunst is: een klassiek schilderij en dergelijke. Als we toelaten ruimer te denken dan is er heel veel kunst in de wereld.
LikeLike
Mijn schrijfsels kunst: bloos!
Dat laatste is zeker waar.
Zo fijn dat je dochter zo genoot van de linten!
LikeLike