Lang geleden dat ik die nog eens op een rij zette. Ze zijn er altijd, maar gaan soms verloren in het alledaagse. Ik probeer die van de laatste maanden op te lijsten:
- Tuinbeurzen. Ik bezocht er twee dit najaar. Eén in Celles (Henegouwen, hier vlakbij) en Beervelde (klassieker, al vele jaren. Altijd een beetje thuiskomen)
- Mijn stadstuintje, a ja, waarom zou ik naar tuinbeurzen gaan denk je? Ik moet nog eens een update schrijven, want er veranderden kleine dingen.
- De vogels die mijn tuin weer gevonden hebben. In de zomer waren dat enkel de residerende meesjes en een aantal duiven. Nu zijn vink, merel, ekster, mees, mus en duif present. Dat er bloemhoofden van zonnebloemen aan de schutting hangen zit daar voor veel tussen.
- Tickets scoren voor ‘Love Actually – cinema in concert’. De film met zo’n keur aan actrices/acteurs en de muziek gespeeld door een symfonisch orkest. De dochters en ik zien dat helemaal zitten. Ik voorspel nu al tranen met tuiten bij de scène waar Emma Thompson een CD krijgt en ‘Both sides now’ van Joni Mitchel gaat gespeeld worden.
- The wife, mooie film onlangs op Canvas gezien, en het witte kopje van Glenn Close daarin. Kapselgoals!
- Mijn vrijwillige werkplek. Het gebouw, de collega’s, de waardering die erbij komt.
- Gesprekken met mensen die echt wel diep gaan. Zoals met een collega die net haar mama verloor. Ontroering niet uit de weg gaan daarbij.
- Shiatsu massage. Ik heb er ondertussen twee gehad. De persoon werd me aangeraden door mijn psychologe. Dit is lichaamswerk dat amper te vergelijken is met gewone massage. Traumaverwerking is hier een dingetje, en daar doe ik het voor.
- De tandarts a.s. maandag. Niet dat dit mijn favoriete uitje is, maar ik zit al sedert augustus met een gat in een tand, en helaas was de wachttijd om te kunnen gaan zo lang.
- Haken combineren met boeken luisteren. Who needs a television?
- De dochters, hoe ze elk op hun manier hun leven uitbouwen. #Proudmom.
- Mijn huis en de stad waarin het staat. Grote liefde!
- …
VIEF 
Wat een fijne gouden randjes. Vooral het laatst, zó belangrijk dat je huis ook echt je thuis is.
LikeLike
Ja, het zou zo maar eens moeten tegengevallen zijn. Je kan niet meer terug naar wat je verkoopt hé.
LikeLike
Wat goed om ze op te schrijven die gouden randjes. De film ‘The wife’ die je noemde daar heb ik van de week (opgenomen of hoe noem je dat tegenwoordig) ook zo van genoten.
LikeLike
Ik zie niet veel TV de laatste tijd, maar deze film was voor mij ook een hoogtepunt.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat heb jij een prachtig stuk gemaakt. Die kleuren en haakstijl. Daar zal je in schitteren in winterse sferen.
Elke dag heeft wel ergens een gouden rand(je). Ze neerschrijven helpt extra naar waarde schatten.
De combinatie van herfst én zon (als ze zich laat zien) doet dat ook.
LikeLike
De herfstkleuren, die had ik ook nog bij de opsomming kunnen zetten.
LikeGeliked door 1 persoon
Van zo’n logje word ik blijgezind, het werkt serieus aanstekelijk. Merci.
Tof, hé, die vogels in de tuin. Wij hebben niets van bloemen of struiken,…, maar ze komen op ons grasplein rusten vanuit het parkje naast onze tuin, en komen regenwormen zoeken. Zo is er ook een prachtige groene ekster die regelmatig komt goeiendag zeggen.
LikeLike
Een groene ekster. Waaaaaw!
LikeLike
Euhm. klein foutje van me, is groene specht 🙂
LikeGeliked door 2 people
Ligt je tuin nu op Borneo, Thomas?
LikeLike
Af en toe wel ..
LikeGeliked door 1 persoon
Wat fijn om te lezen Viefie! En o die gehaakte poncho. Zo eentje heb ik ook nog gemaakt. Hij is weer helemaal in. Die massage lijkt me ook wel wat. De film wil ik dit weekend ook bekijken! Dat kan via herbekijk.
LikeLike
Het haakwerk is geen poncho hoor, het is een in vier gevouwen dekentje voor op de bank bij de dochter. Ik wou haken, zij wou kleur. En ik heb gehaakt met wat ik in huis had. Het moet af zijn tegen de 26ste, haar verjaardag, maar dat gaat lukken. Enkel nog één rij te gaan en de draden instoppen.
LikeLike
Aha! Daar zal ze heel blij mee zijn!
LikeLike
Wat? Zolang wachten op een afspraak bij de tandarts? Dat is hier echt niet zo, gelukkig… niet tof voor jou!
LikeLike
Ik heb eigenlijk echt schrik van de tandarts, maar met zo’n gat rondlopen is ook maar niets. Af en toe krijg ik er al een pijnscheut in, veel langer moet dat dus niet duren.
LikeGeliked door 1 persoon
Zoveel mooie gouden randjes. Dat je je goed voelt waar je woont, is zo belangrijk!
LikeLike
Ja, ik heb hier echt mijn plek gevonden. Het verleden achterlaten was mega belangrijk, dit is een hele nieuwe start.
LikeGeliked door 1 persoon
Heerlijke gouden randjes en wat fijn dat je daar bij stilstaat. Je kunt prachtig haken, mijn handen beginnen al te zweten als ze wol zien. Daar wordt die wol niet mooier van. En vogeltjes in de tuin, daar geniet ik ook zo van.
LikeLike
Ach, maar het is geen wol hoor. Het is katoen 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Toch bijzonder dat naar de tandarts gaan een gouden randje is. Al snap ik het wel, want fijn dat je eindelijk terecht kunt.
LikeLike
Inderdaad gouden randjes Vief, goed om daar af en toe eens bij stil te staan. Hoe meer je dat doet, hoe meer goud je gaat ontdekken. Die Shiatsumassage… daarbij komt een boel los, dus. Fijn!
LikeLike
Er komt gigantisch wat los, en dagen lang. De nachten zijn daardoor soms zwaar (nachtmerries) maar achteraf ben ik figuurlijk lichter.
LikeGeliked door 1 persoon
Het is de enige manier om trauma te verwerken: er dwars doorheen gaan, het ‘aanzien’, en dan loslaten. En dat is om de dooie dood niet makkelijk. Respect hoor, dat je dit proces aangaat, en fijn om te horen hoe het letterlijk en figuurlijk VERLICHT 🌟 Knus! (en dat is een Deense knuffel)
LikeGeliked door 1 persoon
Mag ik vragen waar je gaat voor die massage?
LikeLike
https://www.shiatsu-academie.be/shiatsubehandelingen.html
LikeLike
Ach, van K(eira) naar K(ortrijk), het leven op zijn best.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja. Goed gekozen van mij. 😄
LikeLike
Die laatste herken ik maar al te goed; ik wil hier ook nooit meer weg. Nooit gedacht dat ik een boerengat zo zou koesteren.
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn favoriete film – elk jaar tussen Kerst en Nieuw moet ik hem gezien hebben – met een symfonisch orkest? Wenen dat ik dat niet wist! En wenen ook met dat moment inderdaad, elke keer opnieuw. Zo herkenbaar, achter een hoekse gaan wenen, compleet nutteloos het laken nog wat rechter trekken, u herpakken en dan met een pokerface terug onder de mensen komen…Ik hoop dat jullie er van genoten hebben!
LikeLike
Het was fantastisch!
LikeGeliked door 1 persoon