Ik? Nee, al lang niet meer, de LAT in de relatie in Coronatijden, je weet wel. Maar niet dat dit u ook maar enigszins aangaat natuurlijk. 😉
Ik vond, ergens diep in een virtuele verhuisdoos, mijn naaigoesting terug. Achter de quarantaine moeten bekennen dat ik nog geen tijd vond om mijn naaikamer/bureau in orde te brengen zou maar al te beschamend geweest zijn.
Eerst smeten ze aan alle kanten met patronen van mondmaskers naar onze hoofden. Precies of je zou gevierendeeld worden mocht je én kunnen naaien én daar niets mee doen. Ik naaide er twee om mij iets minder panisch naar de supermarkt te laten gaan. Ze trokken op niet veel. Ik zou er zeker geen opgestuurd hebben naar de dochter om te gebruiken in de zorg.
En dan vond ik dat ik nog een 2,0-versie van inlegkruisjes verdiende. Ik maakte er ooit al een set, maar een sluiting met velcro tussen de benen was niet wat ik ideaal noemde. De nieuwe zijn helemaal goedgekeurd.
Toen kwamen er nog een heleboel herstellingen:
- twee pyjama’s van het lief.
- een t-shirt van de dochter.
- losse naden van ooit gemaakte groentezakjes (nog voor de supermarkten ze gewoon hadden).
- nog meer losse naden van een trui van jongste.
- een uitgescheurde split aan een rok van mezelf.
- een prikkend probleem aan een nieuwe beha van de oudste oplossen.
En dan kwam ook nog de mand met de UFO’s aan de beurt (UnFinished Objects):
- De lange rok die ik vorige zomer in een rapke ineen stak kon nog wat verbeterd worden. De tailleband stond er niet goed op en een voering was in de veel te dunne stof ook aangewezen.
- Mijn to be Kerstjurk van 2019 is af. Ik gok dat een beetje bling, groen en een tijdloos model nog wel gaan kunnen in 2020 ook.
- En een jurk die ik ooit begon in juni 2018 🙂 op naaiweekend is ook helemaal klaar. Moeilijke bevalling met plooien die ik niet gelegd kreeg, hals-en mouwbeleg en de uitleg bij het patroon die ontbraken (dacht ik). De plooien werden deels een frons en ik werkte de boel af met een gouden bais-lint (eeuwen geleden dat ik dat nog gebruikte, ik ben dus wel eens moeten herbeginnen). Toen ik de rest van de stof uit de zak haalde waar heel het project inzat, vond ik pas al hetgeen ik hierboven miste. Zo georganiseerd ik, niet te doen! Het stofje kreeg ik ooit van een oude dame uit het vrijwilligerswerk (“kom maar eens kijken naar mijn ‘vodden’ en pak mee wat je kan gebruiken” – dat laatste was een order!), ik vermoed dat het tientallen jaren oud is, maar ik vond de tekening iets hebben.
Voilà, ik ben weer gelanceerd.
Ik hield het voor alle zekerheid maar op voorzichtig tuinwerk.
Inlegkruisjes stikken is echt niets voor mij…
LikeLike
Tja, die fijne en grove motoriek hé 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Superknap vind ik het, dat je dat zo goed kan…
Ik kan een knoop aannaaien, verder niets en breng ik alles weg, naar een atelier.
LikeLike
Maar die van het atelier moeten ook leven dus geen probleem. Het is niet dat ik de medische handelingen kan stellen die jij kan.
LikeLike
Laat ik nu altijd gedacht hebben dat UFO’s in de ruimte zweven. Bij jou liggen ze gewoon ergens in een kast!
Die jurk is mooi zeg. Ik wou dat ik zoiets kon.
LikeLike
Nooit te laat om het te leren. Ik begon daar ook maar een jaar of 5 geleden aan.
LikeLike
UFO! Mijn favoriete woord van de blog van vandaag :). Heb je een goed patroon voor inlegkruisjes? En ja, heerlijke jurk! Knap! Veel naaigenot verder – ook na Corona :).
LikeLike
Patroon: zelf getekend kruis op een kartonnetje, gemakkelijk om op de stof over te tekenen.
LikeGeliked door 1 persoon
Inlegkruisjes???? Lieve deugd, da’s om te lachen toch? Of begrijp ik iets anders onder inlegkruisjes dan jij?🤣 wel hele mooie jurk hoor!!!
LikeLike
Nee, dat is zeker niet om te lachen. Ik probeer zo afvalarm als mogelijk te leven. Wat houdt dat nu in om dat bij de andere was te steken. Je ondergoed moet ook in de machine toch?
Om maar te zwijgen hoe mijn lijf soms reageert op alle parfums die tegenwoordig in wegwerp inlegkruisjes zitten.
LikeLike
Oei, ok, ik had er nog nooit van gehoord, vandaar mijn reactie. Míjn excuses.😊
LikeGeliked door 1 persoon
Knap dat je dat kan!
LikeLike
Ik heb nog veel te leren hoor, maar het kan er al mee door.
LikeLike
Super dat je dat allemaal kan!
LikeLike
Allemaal door een midlife crisis. De ene koopt een moto, ik kocht me twee naaimachines. 🙂
LikeLike
😁 Doe mij die moto maar.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat ben je lekker bezig! Inderdaad mooie stofjes, leuke jurk!
LikeLike
Ik mag van mezelf geen nieuwe stof meer kopen, dus werk ik met wat er ligt. En er ligt nog veel…
LikeGeliked door 1 persoon
Leuk! En: duurzaammmmm 🙂
LikeLike
Je bent echt handig. Ik bewonder je.
Zie je jouw lief nu helemaal niet? Of zoek je mekaar toch eens op, op veilige afstand weliswaar.
Nieuwsgierige groet.
LikeLike
We zien mekaar niet. Regels zijn er om te respecteren. Oudste en ik zijn beiden nog gezond, dus zij bracht geen ziekte mee van Brussel net voor de quarantaine. We hopen dat zo te houden.
LikeLike
Dat is waar, maar velen lappen er nog hun laars aan. Ze wanen zich onkwetsbaar en onsterfelijk…
Ik duim voor iedereen. Zo ook voor jullie. En voor je dochter die in de zorg werkt… Hopelijk gaat het goed met haar.
LikeLike
Ze hebben voorlopig geen besmettingen op haar werk en dat heeft haar een nieuwe adem gegeven. Maar dag per dag hé.
LikeGeliked door 1 persoon
Haha ik schiet hier in de lach met dat eerste zinnetje. Schitterend! Van humor in trieste tijden gesproken.
Ik heb het ‘naaivirus’ ook te pakken en ben heel stout geweest. Ik ben de naaimachine van mijn moeder gaan ‘opeisen’. Het staat daar al jaren stof te vergaren omdat zij er niet meer kan op werken. Maar ik kreeg het in geen geval. Nu wil ik ook mondmaskers maken voor mezelf en mijn collega’s. Na veel harde woorden heb ik het uiteindelijk meegekregen maar ik moet het zo snel mogelijk teruggeven. Die maskers maken, dat gaat heel lang duren, vrees ik. Oeh zo stout van mij hè …🥴
LikeLike
Maar echt? Een machine die niet gebruikt wordt nog niet kunnen afgeven, en dan nog aan je eigen kind. Blijf vooral stout zou ik zeggen!
LikeLike
Een vrouwenlogje pur sang. Geen idee hoe ik daar nu moet op reageren. Dat ik óók kan naaien, jawel. En volgens mijn madam nog behoorlijk goed ook.
Met naald en draad ben ik daarentegen een kluns, laat staan met naaimachines.
LikeLike
Ik moei mij niet met andermans bedperikelen, maar goed voor jullie!
LikeLike
NIet alleen die eerste zin is dubieus….
Lees ik daar nu net onder die zin
“Ik vond, ergens diep in een doos, mijn naaigoesting terug”.
a diety mind is a joy for ever 😀
LikeLike
Dirty indeed. Foei!
LikeLike