Vief

Over mijn einde

Ik zag deze vragenlijst bij Anne, en omdat ik toch al iets wou schrijven op deze Allerheiligen ga ik er zelf mee aan de slag.

Zolang ik er zelf niemand moet naartoe brengen, hou ik enorm van kerkhoven. Gelijk waar ik ben, ik struin graag tussen graven. De kunsten van menige steenkapper bewonderend, tellen in gedachten hoe oud mensen (maar) geworden zijn, zien dat weelde ook moet geëtaleerd worden bij het heengaan, een simpel graf met een doe het zelf kruis, het kan me allemaal bekoren.

Daarom liep ik deze week ook op de centrale begraafplaats van mijn nieuwe stad. De foto’s hierbij zijn daar allemaal genomen.

 

1. Wil je begraven worden of gecremeerd?
Dit antwoord is door de jaren heen al eens veranderd. Eerst vond ik de gedachte dat ik lag te rotten in een kelder maar niets, dus wou ik gecremeerd worden. Hoe meer ik met de natuur begaan ben, hoe minder ik echter achter die keuze sta. Ik las ooit over een plek in Nederland waar mensen in een bos kunnen begraven worden. Niet in kelders, niet in een kist, gewoon in een natuurlijke lijkwade, en dan als dood lichaam weer één worden met de natuur. In België kan dit (nog) niet. Jammer. Herdenkingsbossen zouden troostend kunnen zijn en tegelijk ecologisch zeer waardevol.

Maar eigenlijk is de keuze van cremeren of begraven aan de kinderen. Zij moeten verder na mij.

img_20201027_152137-collage

2. Als je kiest om begraven te worden, hoe ziet je kist eruit? Als je kiest om gecremeerd te worden, waar mag je as naartoe?
Als er dan toch een kist moet zijn, laat ze dan simpel zijn en al zeker niet in een tropische houtsoort, anders kom ik spoken 🙂 Er moet ook geen kruis op die kist liggen, een boeketje bloemen uit eigen tuin is genoeg.

En eventuele as, daar doen de kinderen maar hun ding mee. Voor mij hoeft er geen grafsteen te zijn op een kerkhof, maar again, willen zij dat, dan is dat zo.

img_20201027_151708

 

3. Welk liedje mogen ze afspelen op je begrafenis?
‘Don’t stop me now’ van Queen is erover zeker? Ik ga het niet meer weten hé, laat anderen dus maar kiezen.

4. Wil je een herdenking in een kerk of in een andere setting?
Geen kerk alstublieftmerci. Het instituut met hoofdletter zegt me niets meer, dus het gebouw moet dan ook niet. Een aula is goed. 

img_20201027_153024-collage

5. Wat wil je dat ze over je zeggen tijdens de herdenking?
Ik zou graag hebben dat er tussen de tranen veel gelachen wordt. Dat er herinneringen verteld worden, dat mijn leven gevierd wordt.

6. Wat zou je zelf willen zeggen, mocht je kunnen?

Ik droomde onlangs over doodgaan, en dat ik op mijn uitvaart een film liet afspelen waarin ik iedereen waar ik nog een eitje mee te pellen had een veeg uit de pan gaf. 

Als ik dan toch iets zou mogen zeggen, dat zou ik de wens uitspreken dat iedereen die me graag zag verder gaat, dat ze af en toe herinneringen ophalen, maar daarbij lachen of eens met hun ogen draaien.

 

7. Heb je een testament?
Nee. Ik heb onze vroegere gezinswoning verkocht en het nieuwe huis al aan mijn kinderen geschonken. En voor de rest heb ik de ambitie om arm te sterven. Ik wil zoveel mogelijk bij leven gegeven hebben en zien dat daar goeie dingen mee gebeuren. Ik hoop ook dat ik de kroost goed genoeg opgevoed heb opdat ze niet vechten om materiële dingen achteraf.

img_20201027_153316

8. Mocht je een gedenksteen willen plaatsen, wat mocht er dan opstaan?

‘Hier ligt Vief, er was een hoek af’ En dan een steen waar letterlijk een hoek af is.

9. Hoe ziet de koffietafel eruit?

Een picknick in het park zou fijn zijn. 

img_20201027_153928

 

10. Ben je bang voor de dood?

Nee, maar ik ben wel bang om mensen achter te laten.

37 reacties

  2. Goed om daar af en toe bij stil te staan. Ik had zelf vandaag al een behoorlijk zwaarmoedig blog geplaatst anders had ik hem graag overgenomen. Las ook even bij de anderen de antwoorden terug, zoveel verschillende mensen , zoveel verschillende wensen. Mooi toch!

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  4. De foto’s brengen me even naar mijn “hometown”. Op dat kerkhof ligt mijn petekindje. Als je op haar grafsteen de rekening der tijd maakt zie je al snel dat ze stierf na nog geen jaar geleefd te hebben. Het leven geeft en neemt.

    Like

    Beantwoorden

  5. Heel mooie zerk, met die knielende dame voor. De groene verkleuring van het brons maakt het compleet.
    Deze vragenreeks is al een paar voor mijn ogen gepasseerd vandaag. Nogal persoonlijke vragen, waarbij ikzelf toch hier en daar zou blokkeren om een eerlijk antwoord te geven.

    Like

    Beantwoorden

  6. Ik dacht dat cremeren milieuvriendelijker was dan begraven. Blijkbaar heb ik dat mis. Maar ik blijf toch bij mijn keuze voor crematie.
    Mijn keuze voor begraven van de urne is een heel bewuste. We hebben een klein neefje waarvan de as bij de mama en papa thuis staat. Ik mis dat, ik mis de mogelijkheid om zijn grafje eens te bezoeken. Ik kan niet zeggen dat ik váák langsga bij het graf van mijn zus, maar in deze periode heb ik daar vaak nood aan. Vandaar dat ik wil begraven worden op een kerkhof. Zodat wie dat wil, toch eens naar het graf kan gaan.
    Je antwoord op de laatste vraag vind ik heel mooi.

    Like

    Beantwoorden

      • Het is natuurlijk niet voor iedereen zo hè. Maar ik heb daar iets aan, aan een graf bezoeken. En bij dat ene kleine mannetje heb ik dat echt al gemist.
        En het is iets wat Meneertje Mertens en ik al besproken hebben: geen van ons is te vinden voor de as van de ander in huis. Niet nodig voor ons. Liever het gevoel van ergens op een kerkhof op een bankje onder een boom gaan zitten en een klapke doen.

        Geliked door 1 persoon

        Beantwoorden

  7. Wat een fijne blog op deze dag, en wat een stemmige foto’s. Sommige begraafplaatsen zijn inderdaad in alle opzichten ‘rust’plaatsen, zo mooi. In veel van je antwoorden kan ik mij ook vinden, maar ik merk nu ook dat ik weer eens opnieuw wil gaan nadenken over keuzes die ik eerder maakte.

    Like

    Beantwoorden

  9. Op deze vragen zie ik mezelf antwoorden in dezelfde trend als jij. Vooral op die eerste vraag. Ik wilde ook steeds gecremeerd worden omdat ik niet wilde wakker worden onder een koude, harde steen.
    Maar dat van die lijkwade, ik sta daar ook achter. Onze schepen van milieu toonde me onlangs een briefje van een oude man, aan haar geschreven. Hij vroeg om dit mogelijk te maken in Londerzeel. Ze heeft er zich tegen gesmeten. “Want, kijk is hoe ‘bibberachtig’ geschreven”,zei ze. “Ik moet me haasten want hij heeft niet zo lang meer.” Hopelijk gaat dit dus wel kunnen tegen dat het aan ons is hè? Ik wil heel graag een boom op mijn buik …

    Like

    Beantwoorden

  14. Ik was gisteren nog op het kerkhof, nog nooit zoveel volk daar gezien en mijne Louis ligt er al van 2006…Nu bomma er is bijgezet en mijn mama is het een rustpunt daar. De traditie wilde altijd dat we op 1 nov naar het kerkhof gingen en achteraf kaas-en garnaalkroketten gingen eten, wel eerlijk. Ik heb dat gemist. Maar ben blij dat ik geweest ben, alleen. Maar op mijn eigen begrafenis, wil ik dat het feest is en wil ik dat “when the lady smiles” wordt gespeeld…….en dat vrienden gin-tonic drinken……

    Like

    Beantwoorden

  20. Don’t stop me know…je zou de mensen wel aan het lachen krijgen ermee :p.

    Ik heb schrik om geen deel meer uit te maken van het leven van de mensen die ik achterlaat. Dat moeten missen. Zij die mij missen en uiteindelijk niet meer.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Plaats een reactie