Die is er al een tijdje. Buiten de fotochallenge zijn hier sedert 1 september amper 5 berichten gepubliceerd.
De verhalen zijn in mijn hoofd gemaakt en daar gebleven. Of ze mochten niet geschreven worden wegens niet gepast of te privé.
Vandaag blog ik 10 jaar (wat vliegt de tijd toch!) op WordPress, daarvoor was ik al méér dan een jaar op een ander platform actief. Ik stel me soms de vraag of alles al niet geschreven is en of er überhaupt iemand zit te wachten op een schrijfsel van mij.
Evengoed gebeurde het vroeger vaak dat ik over een blogdip schreef en dat de aanzet was om weer in gang te schieten.
Want moet er nog geen tuin update komen? En wat met de soms onweerstaanbare drang om te ventileren? En straks gebeurt er eens iets in mijn leven (LOL – mijn leven is de gezapigheid zelve) en moet ik dat kwijt.
Of wil er mij iemand inspiratie geven?
Zeg het eens, mijn deur staat open.
VIEF 
Jammer dat de fotochallenge van Anne gedaan is. Ook ik hoop op een inspirator.
LikeLike
Al veel aan jou gedacht de laatste tijd. Stel je het goed in je nieuwe stek?
LikeLike
Er is nog een beetje werk, maar dat lijkt me normaal. Het is een fantastische plek. Het was hard labeur, vooral door die tussentijdse huurhuis elders, de opslag van de inboedel… allemaal extra werk waar we niet zaten op te wachten. We zijn beide wat afgevallen en best moe, maar het was het waard!
LikeLike
Het fietspad loopt voorbij mijn deur. Mooi,stukje Westerschelde. Ik hoop je hier eens te zien komende zomer. Altijd welkom!
LikeLike
Dat van het vele werk, dat snap ik. Waarschijnlijk hebben jullie er weer een even mooi juweeltje van gemaakt als in je vorige stek.
Misschien neem ik die uitnodiging wel aan om eens voorbij te fietsen.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja doen hé!
LikeGeliked door 1 persoon
Hoe is ’t met het vrijwilligerswerk? Hier ook een beetje een blogdip of zoiets, want ik denk dat ik steeds maar over hetzelfde zever…
LikeLike
Het vrijwilligerswerk: zeer goed, dank u. Ik zou daar dus heel sappige verhalen over kunnen posten, maar vermits ik hier al open en bloot verteld heb waar ik werk, zit dat onder de noemer ‘niet gepast’.
Ik ga zelfs vandaag aan de slag. Mocht je passeren, ik trakteer je graag iets.
LikeGeliked door 1 persoon
Je bent duidelijk niet alleen met je ‘dipje’, ook al blijf je actief op WordPress met je commentaren.
De laatste tijd heb ik héél weinig te lezen op m’n bloglijst. Inspiratie? Eigenlijk moet je daar niet te hard op zoeken, want hoe meer je erover piekert hoe minder je het de moeite vindt om over iets te schrijven. Bloggen is voor mij gewoon doen wat ik graag doe, namelijk ‘schrijven’. Ik zet me achter mijn klavier en begin te tokkelen (of ‘zeveren’, hoe je het wi noemen…).
LikeLike
Dat over het piekeren over wat schrijven is echt wel waar. In het begin dat ik blogde publiceerde ik elke dag. Als ik dat nu nalees (afgeschermd blog), dan denk ik vaak van ‘mens toch, moest dat nu echt?’ Maar hoe meer je de kwaliteit wil bewaren, hoe minder je durft schrijven ook.
M.a.w. ik denk teveel na. Misschien moet ik nog eens een afspraak maken met de psychologe, want er moet weer e.e.a. op een rijtje gezet worden.
LikeGeliked door 2 people
Als je aan dat laatste behoefte voelt, zeker doen!
LikeLike
Ik snap het en ik herken het want waar ga ik nu eens over schrijven nu die boring winter eraan staat te komen?
LikeLike
Hier ook geen winter fan. Teveel donker, teveel binnen zitten. Al doe ik dat laatste mezelf aan…
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ervaar het ook. Maar inderdaad zoals Pannenkoek zegt: aan het klavier gaan zitten is soms al genoeg.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik zal het onthouden.
LikeLike
Dat piekeren over wat je gaat schrijven en of het wel interessant genoeg is en waar het nu weer over moet gaan… classic case of overthinking. Ik herken het, maar ik blijf koppig op die publiceer-knop duwen. Het is momenteel zo’n beetje de enige draad naar regelmaat in mijn leven, elke dag of om de zoveel dagen een blogbericht publiceren. En dat wil ik niet loslaten. Heb al vaak aan je gedacht, net omdat je zo stil bent. Gewoon doen, Vief, gewoon doen. De baan opgaan, met je fiets, foto’s maken, en bloggen. Da’s al een beetje inspiratie.
LikeLike
Ik zit niet hele dagen thuis in een hoekje hoor. Ik ben gewoon redelijk wat dagen aan het werk de laatste tijd. Maar daarbuiten mag ik wel wat actiever zijn, dat is waar.
Ik maak ook wel wat uitstapjes, onlangs een dagje Lier, wandelen in het Kluisbos, eens een fietstocht maar het is me soms teveel om daar dan over te bloggen.
LikeLike
‘Wie zit op het schrijfsel te wachten’ is wat ik ook vaak denk. En dan plots is de behoefte er weer. Maar steeds meer heb ik het gevoel dat ik nog enkel over een gebeurtenis wil schrijven en niet over de gewone gedachten, wegens ‘is dit nu boeiend voor de ander’?
En toch lees ik graag bij de ander de gewone gedachten, hoeft niet spectaculair te zijn of met een grote visie.
Bij het bloggen is het leuk de mens achter de schrijver te ontdekken.
Als ik nog eens in Kortrijk ben, spring ik zeker binnen en word ik graag door jou ‘bediend’ met zicht op de Leie.
LikeLike
Ik droom er eigenlijk van om een iets grotere blogmeet daar te laten doorgaan. Maar dan moeten al die Covid-beperkingen wel van de baan zijn. Ooit…
Mocht je eerder langskomen, laat het zeker weten.
LikeGeliked door 2 people
Als bloglezer vind ik het echt jammer dat er bij veel bloggers geen bloginspiratie is. Die gewone gedachten, waarin me kan herkennen of juist niet, dat lees ik juist graag. Het hoeft niet spectaculair te zijn.
LikeLike
Mijn leven is nog nooit spectaculair geweest en ik streef daar ook niet naar. Daar kan ik dus zeker niet over schrijven.
Maar ik heb dat ook wel dat ik een inkijk in iemands gedachten en leven graag lees.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik lees net graag over het dagelijks leven. Het moet zeker niet altijd wereldschokkend zijn ofzo.
LikeLike
Zie hierboven bij Marie-Claire.
LikeLike
Oh ja dat is zeker herkenbaar. Net als jij ben ik ook al 10 jaar actief op WP en een jaar op een ander platvorm. Een tijdje terug speelde ik met dezelfde gedachte. Maar toen bedacht ik mij opeens waarom ik ben gaan bloggen. Om te schrijven, voor mijzelf in de eerste plaats en op de tweede plaats voor wie het lezen wil. Uiteraard is het leuk om commentaar te ontvangen. Maar als het uitblijft is dat eveneens goed.
Doe waar jij je goed bij voelt, zelfs als dat maar 1 keer per maand een fotochallenge is. 🙂 Inspiratie komt dan vanzelf wel weer.
LikeLike
Ik hoop op dat laatste. Het mag ook geen moeten schrijven worden, dit is en blijft een hobby.
LikeGeliked door 1 persoon
Nou, lieve Vief, het lijkt erop of we met veel (soms) in een blogdip zitten, en uit de reacties mogen we (ik schrijf in meervoud, want ik trek het me ook een beetje aan) opmaken dat onze gedachten ventileren juist erg aanspreekt. Zelf heb ik het gevoel dat moeheid, om alles wat er om ons heen gebeurt, en daarnaast ook nog allerlei persoonlijke zaken zoals ik hier ook bij jou begrijp, een wissel trekken op onze inspiratie. En op het moment dat ik dit schrijf denk ik: verdorie, daar gaan we toch met z’n allen niet aan toegeven? Dat we die hele C*-crisis zat zijn en dus stilvallen??? Allez dus… laten we er met z’n allen op uit blijven gaan en onze bevinden van ‘onderweg’ blijven delen… ook al is dat een dag ‘onderweg’ in je eigen tuin – want ja: daarover denk ik ook vaak ‘dat weten ze nou onderhand wel’… En in geval van nood zijn er de ‘open zinnen’ die ik ooit downloadde bij ZInderen. Gaan zitten, en schrijven 🙂
LikeLike
Ik ben al gaan kijken bij Zinderen. Daar zit misschien wel iets in.
LikeGeliked door 1 persoon
Heel herkenbaar, Vief. We zitten collectief in zo’n dip, zo blijkt. Ik wijt het aan een combinatie van dingen en blijf hopen op beterschap. Courage!
LikeLike
Die combinatie van dingen is het hier ook helemaal. Jij ook goeie moed.
LikeLike
Ikke ook beetje een blogdip momenteel. Niet dat er geen inspiratie is maar het geraakt gewoon niet uit mijn hoofd op het scherm wegens te druk met vanalles bezig. Het zal wel eens terug wat rustiger worden, troost ik mezelf. En dan gaan we weer zálig bloggen. Ik lees jou enorm graag! Vooral je ‘zieleroerselen’. Ik herken mezelf daar altijd in. Enne die grote blogmeet, ik doe mee hè lieve blogvriendin!😘
LikeLike
Misschien is jouw blogdip wel de schuld van een boek schrijven 🙂
Konden we maar onbezorgd samenzijn hé…
LikeGeliked door 1 persoon
Ik herken dat gevoel. Veel in mijn hoofd, maar het komt niet uit mijn vingers. Bovendien heb ik een ander domein gekocht en ben ik dat nog in orde aan het zetten… Geef het tijd, ik zie je wel bovendrijvend in mijn rss feed wanneer het jou past. 🙂
LikeLike
Ik broed nog wat verder. Deze week veel dagen vrij. Misschien komt het ervan.
LikeLike
Gewoon doen waar je zin in hebt. Komt de inspiratie niet? Dan niet 😉 .
LikeGeliked door 1 persoon
Ik vrees dat ik je weinig raad kan geven, want die fameuze blogdip is ook van toepassing op mijn stek. Beter is het echter om te zeggen dat ik voorlopig geen tijd heb om te bloggen.
LikeLike
Wat komt, komt zeker? Geen druk, het moet immers leuk blijven.
LikeGeliked door 1 persoon
Schrijf je voor anderen en waar zij op zitten te wachten?
of schrijf je voor jezelf omdat je er deugd van hebt? Ik doe het laatste en tja, dus ik post dan de 35e keer dezelfde wandeling langs de Warche. Want voor mij is dat een vorm van nagenieten. En ja zo word ik nooit een blog met veel lezers maar na dat jaren te betreuren vind ik dat nu eerder een opluchting.
Als je de foto’s leuk vond, kan je voor jezelf zo’n challenge opstellen…eens x thema’s verzinnen en daarmee aan de slag gaan?
En ja tuinupdates, laat maar komen hoor. Of mijmeringen..of …
LikeLike
Ik heb dat ook regelmatig, zo’n dip, en dat ik dan denk “ik heb alles al geschreven”. Zoals het voorbije jaar eigenlijk het geval was :p Maar soms voel ik het kriebelen en dan laat ik het eruit. You do you en wanneer je daar zin/inspiratie voor hebt, dus laat maar komen wanneer het komt 🙂
LikeGeliked door 1 persoon