Zondag: Van goeie paden moet niet afgeweken worden. Langzaam wakker worden, douchen, ontbijten en gaan wandelen en ’s middags alweer verwend worden met lekker eten. In de namiddag dochterdate in Gent. De horeca moet niets klagen over ons, want thee, koffie, iets zoets en daarna voor mij nog een tweede keer warm eten in de Irish Pub. En daartussen alweer bijgepraat.

Maandag: Volle dag werken die bijzonder druk was ook. De zaak biedt ook kaart- en hobbynamiddagen aan aan de bewoners, dus dat brengt een pak extra volk mee. Een volle dag rechtstaan op hakken was ook niet mijn meest strakke plan, ik reserveer die hoogte beter voor halve werkdagen. Enfin, ’s avonds was de kaars uit. Meer dan op een website van een reisorganisatie die wandelreizen organiseert verdwalen doe ik niet meer. Het lief kreeg voor zijn pensioen nog een mooie reischeque cadeau, misschien boeken we nog een reisje voor in het najaar.

Dinsdag: Een dichtbij wonende partner hebben maakt dat wij vaak om en om bij mekaar aan tafel schuiven op niet-werkdagen. Nog zo gezellig om voor iemand te koken en samen te eten. Dat het droog weer was maakt dat we een wandeling planden. We gingen stappen in Tiegem bos en omgeving. Mooie wandeling, maar best koud met momenten. Het hielp ook niet dat ik mijn handschoenen vergat. Horeca die open is vinden is ook een dingetje in die streek. Al een geluk dat ik onlangs een kleine thermoskan kocht en we warme chocomelk meehadden. En dat het café aan de kerk waar we parkeerden toch open was op het einde van de wandeling, want ik had meer dan dringend een sanitaire stop nodig.

Woensdag: halve dag werken en in de namiddag wassen en strijken en voor de rest lekker lui.

Donderdag: de belofte van 8° in de namiddag deed ons een fietstocht plannen. Weer rond de 50 kilometer. Goed plan, ware het niet dat mijn fietsbatterij niet genoeg geladen was en het reliëf niet zo heel plat. Ik kon dus alleen in eco rijden en dat maakte de tocht nogal lastig. We fietsten tot de Schelde in Spiere waar we even tot aan het kerkje gingen. Mooi om zien en een Heilige Rita daarbinnen, dat vroeg om een kaarsje branden! Misschien helpt diezelfde Rita mij om in het vervolg met een volle batterij op pad te gaan. Ik reed die dag trouwens een nieuwe mijlpaal bijeen, er staan nu meer dan 16000 km op mijn fietsteller.

Vrijdag: Voormiddag werken met opkomende hoofdpijn die gelukkig onderdrukt kon worden met een pijnstiller. Ik voelde me precies nog wat versleten van de dag voordien. In de namiddag begon ik met een bureaulade op te ruimen, om daarna ook de grote kast in de living aan te pakken en uiteindelijk ook nog wat keukenkasten anders te organiseren. Ik spring vaak van de hak op de tak in mijn huishouden en op een gegeven moment was het pure chaos in huis.

Zaterdagmorgen: De rest van de chaos van de dag voordien werd nog opgeruimd en ik poetste nog snel de benedenverdieping. De namiddag werd frustratie met vegan pannenkoekendeeg (met banaan en haverbloem) dat niet aan elkaar plakte maar wel aan mijn pannenkoekenplaat en een tweede versie deeg van een kant en klaar mix dat ook al aan die plaat kleefde. Al was het deze keer wellicht doordat ik de plaat niet heet genoeg had laten worden in het begin. De pannenkoeken werden gebakken en geproefd en eerlijk, ze waren niet te vreten! Zelfs de kippen waren niet al te enthousiast over de misbaksels. Al een geluk dat ik voor dochterlief ook kant en klare vegan wafels kocht en ik ook nog chocomousse maakte die ze kon eten. ’s Avonds gingen we nogmaals uit eten, deze keer met de kinderen van het lief. Een oriëntaals restaurant met tot 5 gangen waar je telkens 5 verschillende bordjes kon kiezen. Ik geraakte maar tot gang 3 en koos alleen de eerste maal voor 5 bordjes. Trop is teveel, al was er wel nog plaats voor het dessertbuffet. Toch teveel gegeten maakte dat er een nacht volgde met weinig slaap.