Week 5

Zondag: Belabberd wakker worden wegens veel te weinig slaap. De copieuse maaltijd van de avond voordien was de boosdoener. Lief van het lief om me dan een rugmassage te geven! Na het douchen en ontbijt deden we weer hetzelfde van de weken ervoor, gaan wandelen. Na de middag stond nieuwjaren met mijn familie op het programma. Mijn ouders hebben ondertussen voor zoveel nageslacht gezorgd (kinderen, kleinkinderen, achterkleinkinderen en de partners van, de 50ste telg is op komst) dat we daarvoor jaarlijks een parochiezaaltje afhuren. Na aperitief en hapjes schakelen wij naadloos naar een pannenkoeken/wafelfestijn. Simpel maar altijd goed. En ’s avonds geen nood aan nog een extra maaltijd, dat ook.

Maandag: Werkdag met aan het einde van de shift een flinke betaling in natura (broodjes, gebak, koffiekoeken) van die grootte dat ik het lief overtuig om te komen eten. Altijd gezelliger dan alleen aan tafel toch?

Dinsdag: Een mooie weersvoorspelling deed ons plannen maken om te fietsen. Momenten met de zon op ons gezicht, al lammetjes zien in de wei en bloeiende narcissen in een tuin. Het rook al écht naar lente! We fietsten weer een rit van rond de 50 km en dat zorgde ervoor dat ik ’s avonds bij de cijfertjesronde aan het einde van de maand op 348 gefietste km kwam voor januari. Vergeleken met de amper 83 km van december …

Woensdag: Werd onverwacht i.p.v. een halve dag werken een volle dag. Afwezige collega vrijwilliger, en ik die geen nee kan zeggen. Maar goed draaiend team, zo heb ik het graag. ’s Avonds kreeg ik het gezelschap van lief en hond en maakten we nog een wandeling.

Donderdag: Een vrije dag die we rustig startten, gepensioneerden die we zijn 🙂 Na het ontbijt volgde wel weer een wandeling. Zo’n hond in huis is het equivalent van een fitnesstoestel, ik haal dus regelmatig voldoende stappen op een dag. Eens hond en lief weer naar huis, riep het huishouden en trok ik na de middag nog naar het containerpark met groenafval en nog wat ander recyclebaar materiaal. Opgeruimd staat netjes, en ik kijk al uit om weer eens in mijn tuintje aan de slag te gaan. Dan gaan lege groenafvalzakken weer van pas komen.

Vrijdag: Het was de week van de atypische werkdagen. De halve dag was met een pauze van twee uur in de namiddag, weer bijna een volle dag. Alweer geen nee gezegd toen me gevraagd werd om mee een nieuwjaarsreceptie van het keukenpersoneel te verzorgen. Erg was dat niet uiteraard, want het was met ‘delen in de brokken’ aka meesmullen van de hapjes en toch nog eerder naar huis mogen omdat er genoeg betaald personeel was. ‘Huis’ was dat van het lief, het zou zomaar kunnen dat wij mekaar elke dag van de week gezien hebben.

Zaterdag: Opstaan met een wekker, wij doen dat niet veel, maar we wilden in de voormiddag een wandeling krijgen, een fietstocht naar het ziekenhuis (kort bezoek aan een vriend) en op tijd een gekookte maaltijd. Dat lukte allemaal, er was zelfs nog tijd voor een korte siësta vooraleer ons om te kleden om alweer te gaan nieuwjaren. Deze keer werd ik voor de leeuwen gegooid bij de familie van het lief. Geen nood, ik deed me geen pijn. Letterlijk horen dat ze daar ook blij zijn om hem niet meer alleen te zien arriveren doet gewoon voor allebei deugd. Tegen dat ik ’s avonds naar huis fietste was het alweer bedtijd.

Tot volgende week? Bwa, ‘k weet het zo niet. Zo dag na dag in tekst zien is een beetje saai me dunkt. Niet dat ik mijn leven saai vind, dat niet. Ik hou van routines, gewone dingen, kleine gelukjes aaneenbreien, … maar zie het nut niet direct van die allemaal uit te schrijven.

We zijn ook al februari nietwaar, de maand van de goeie voornemens (meer schrijven hier) is alweer gepasseerd. 😉

22 reacties

  1. Ik vind het wel hartverwarmend die weekverslagjes, maar misschien vind je per maand wel een ander thema om over te schrijven? (zegt zij die amper nog tijd vindt om iets op haar blog te zetten 😉 Doe vooral waar je zelf zin in hebt en blijf vooral genieten van de fijne momenten elke dag)

    Geliked door 1 persoon

  2. Stiekem ben ik gezond jaloers van de vrije tijd die je geniet. Hier gaat de wekker nog drie keer per week om 6 uur af. Om half acht ben ik dan al onderweg. Het ‘moeten’ gaat me steeds slechter af. Anderzijds heb ik ook dagelijks structuur en een doel nodig. Ik denk nu al na hoe ik het binnen een groot jaar zal inrichten met al die vrije tijd.
    Geniet verder samen van de vrijheid van het pensioen!

    Geliked door 1 persoon

  3. Hopelijk kun je de ingesprongen uren nadien compenseren met wat vrije tijd.
    Je overzichtjes steken absoluut niet tegen, maar alle begrip als je dit niet meer ziet zitten.

    Geliked door 1 persoon

  4. Had je dit weekoverzicht niet geschreven, dan hadden we niet geweten van de kennismaking met de familie van je lief waar je zo goed ontvangen bent. En dat zijn toch de dingen die ertoe doen he.

    Like

  5. Ik onthoud vooral de rugmassage. Daar heb ik zulk een ongelooflijke behoefte aan. Helaas steekt Katriens artrose steeds vaker stokken in de wielen wat dat betreft. Lichtpunt: er is een kinesietherapiepraktijk geopend op vijfhonderd meter van onze deur. Iets zegt me dat ik binnenkort op verkenning ga.

    Like

Geef een reactie op ElsS Reactie annuleren