Thuisraad

Met de naderende verhuis van de jongste, mag ik (of niet, maar ik doe het toch) weer doen wat ik heel graag doe: zoeken naar huisraad.

De laatste jaren is de eerste reflex daarvoor altijd tweedehands kijken. Want welke mooie en soms dure spullen worden er nu niet voor een prikje weggedaan. Je zou soms denken dat mensen elk jaar alles vernieuwen in hun huis.

Zo staat er nu al een tijdje een wasdroger in mijn leefruimte (echte eyecatcher in mijn interieur – not!), recent model nog altijd te koop en gekocht voor een derde van de nieuwprijs. In mijn garage staat een tafeldiepvries van een goed merk. Verder kocht ik nog een set kookpotten, zware kwaliteit, amper van nieuw te onderscheiden en heb ik een lijst opgeslagen items bij Marketplace die ik samen met de dochter overloop en al dan niet delete.

In al die advertenties mag je nooit kijken op een spelfout meer of minder. De ‘thuisraad’ van hierboven is er één van. En eigenlijk vind ik dat een heel mooi woord. Want zoeken we niet allemaal naar een plek die thuis mag zijn en voelen? Een plek waar we ons omringen met spullen die we nodig hebben of blij van worden. Een nest mogen maken waar het veilig en letterlijk en figuurlijk warm mag zijn.

Wel daar help ik dus voor mijn kind met veel plezier aan mee!

7 reacties

  1. Hoe immens schoon heb jij dat weer verwoord, moedertje in hart en nieren….
    En het woordje “thuisraad” neem ik mee voor de rest van mijn dagen.
    ❤️

    Like

  2. Onze kinderen staan het me niet toe. Ze willen zelf kiezen, zoeken en alles regelen. Ik moet soms op mijn handen zitten als ik iets zie waarvan ik de bruikbaarheid of waarde in zie.
    Ik beschouw het maar als teken van hun zelfstandigheid dan.

    Like

Plaats een reactie